Urodzony w 1939 w Warszawie. Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pieknych w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego w 1966. Uprawia rysunek, malarstwo sztalugowe, architektoniczne, sakralne i sgraffito. W latach 1966-68 pobyt artystyczny w Wiedniu i Paryżu oraz liczne wyjazdy zagraniczne; spotkania w Maisons-Laffitte; wieloletnia przyjaźń z K. Kotem-Jeleńskim,
J. Lebensteinem, A. Międzyrzeckim, ks. J. Życińskimi, ks. J. Tischnerem. Od 1963 kilkanaście wystaw indywidualnych w Polsce i Europie oraz udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą.
Odznaczenia i nagrody: 2005 - odznaka honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, 2006 - Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Działalność związkowa: członek ZPAP od 1966 roku; od 1967 praca w Komisji Zaopatrzenia w materiały do twórczości i przewodniczący Komisji ds. Pracowni Twórczych w Okręgu Krakowskiego ZPAP; w latach 70. udział w pracach biur projektowych w projektowaniu, adaptacji i budowie nowych pracowni, organizacja głośnych cykli wystaw w zakładach pracy, biurach projektowych; w latach 1978 -1989 przez okres Solidarności i Stan Wojenny zbiera i redaguje materiały z dziedziny kultury, sztuki, społeczno – polityczne, zbiorowo podpisane protesty, które, współpracując z ambasadami i korespondentami państw zachodnich, przekazuje do zachodnich mediów (m.in. Radio Wolna Europa, Radio Londyn). Dla Krakowskiej Kurii Metropolitarnej wykonuje oprawę plastyczną pielgrzymek Jana Pawła II. W Stanie Wojennym praca w zespole pomocy materialnej i medycznej dla artystów. Od 1983 do rozwiązania i delegalizacji ZPAP przewodniczący Sekcji Malarstwa, członek zarządu ZPAP Okręgu Krakowskiego; uczestnik i animator Ruchu Kultury Niezależnej (RKN), organizuje życie artystyczne, wystawy sztuki niezależnej, sympozja o kulturze w kościołach, zakonach i instytucjach przykościelnych pod patronatem Kurii i Wydziału Filozofii PATu; organizuje Sekcję sztuki przy Krakowskim KIK, spotkania problemowe z literatami – SPP, pokazy poczty Solidarności internowanych, wystawy Jednego obrazu; w latach 1986 -1989 tworzy i prowadzi Galerię KIK, organizuje w niej kilkadziesiąt cyklicznych wystaw zbiorowych i indywidualnych z katalogami drukowanymi w “podziemiu” przy wsparciu finansowym ks. Kard. F. Macharskiego i Komitetu Kultury Niezależnej. W ramach rekolekcji środowiskowych organizuje w zakonach ogólnopolskie sympozja Filozofia, Kultura, Sztuka z wystawami, gdzie obradują Niezależne Struktury ZPAP. Bierze udział w regularnych spotkaniach RKN plastyków jako stały przedstawiciel Okręgu Krakowskiego zakończonych organizacją Ogólnopolskiego Komitetu Legalizacji ZPAP i rejestracją ZPAP w sądzie. Współorganizuje tenże Komitet w Krakowie. Na XVII Walnym Zjeździe ZPAP w 1989 w Krakowie wybrany wiceprezesem ZPAP; w latach 1993-99 prezes ZPAP (2 kadencje). Zajmuje się procesem rewindykacji majątku ZPAP i sprawami legislacyjnymi – stanowienie nowych praw dotyczących twórców. Przez 5,5 roku walczy w Sejmie, URM, Ministerstwach, Komisji Rewindykacji Majątku i Sądach o zwrot nieruchomości i majątku ZPAP odebranych Dekretem o Stanie Wojennym. Pełnym sukcesem kończy proces rewindykacyjny, odzyskując wszystkie nieruchomości, majątek ruchomy i zwaloryzowane kwoty pieniężne. Uczestniczy w pracach wielu Komisji Sejmowych tworzących nowe Prawo Autorskie (dopisano prawa scenografów i prace konserwatorów sztuki); Prawo o Najmie Lokali i Dodatkach Mieszkaniowych – wielokrotnie nowelizowane (w def. mieszkania zrównano z nim pracownię twórczą), Prawo Budowlane i Ustawy Emerytalne (zapis umożliwiający łączenie emerytury z pracy etatowej z twórczą). Od 1989 działa w Komitecie Porozumiewawczym Stowarzyszeń Twórczych i Towarzystw Naukowych; w latach1993-1995 sekretarz Komitetu. W 1993 reaktywuje prawowity Komitet Narodowy Polski IAA – AIAP (w stanie wojennym zawładnięty przez Neozwiązki), wprowadza go do struktur europejskich i światowych (uchwała Komitetu Europejskiego i Światowego IAA-AIAP). Organizuje Europejski Kongres i Konferencję IAA-AIAP UNESCO w Krakowie nt. praw artystów sztuk wizualnych w Europie, zakończony Uchwałą Rekomendacji Krakowskiej Status Artysty – Twórcy w Społeczeństwie. Wprowadza ZPAP do ECA – Rady Artystów Europy przy UE w Brukseli. Doprowadza do przyznawania corocznie Nagrody Państwowej Ministra KiS w 2 dziedzinach sztuki czystej i użytkowej oraz Odznaczeń i Orderów nadawanych przez Prezydenta RP.
Odznaczony Złotą Odznaką ZPAP w 2002 roku.