NA STACJI KOLEJOWEJ, 1910

Malarstwa uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej (pod kierunkiem W. Gersona i C. Lachnickiego), a w 1875 został przyjęty do Akademii sztuk Pięknych w Petersburgu gdzie studiował w pracowni malarstwa batalistycznego u B. P. Willewaldego. Następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u A. Wagnera. Od 1887 działał w Komitecie TZSP, gdzie również do 1915 wystawiał swoje obrazy. W latach 1900-1912 był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. W latach 1897-1901 wystawiał także w TPSP w Krakowie. W 1891 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie, a w 1894 srebrny medal na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie. W 1900 został odznaczony brązowym medalem za "Śmierć markietanki" na Powszechnej Wystawie w Paryżu. Uprawiał malarstwo plenerowe i batalistyczne - malował sceny rodzajowe z polskiej wsi, historyczne i myśliwskie.
Prezentowany obraz przedstawia nokturn na dworcu kolejowym. Po diagonalni ustawione zostały kolejowe tory, na które wjeżdża pociąg. Po prawej stronie pasażerowie oczekujący najwyraźniej poruszeni, patrzą na sytuację, jaka ma miejsce za torami. Tam widoczny jest mężczyzna śpieszący na ten właśnie pociąg, z torbą w prawej i pakunkiem pod lewą ręką. Światło rozpraszające mrok peronu w połączeniu z parą wydobywającą się z lokomotywy zagęszczają powietrze dworcowe. Obraz oszczędny kolorystycznie, z mocnym akcentem czerwonego światła semafora i żółtych świateł, utrzymany jest w ciepłych tonacjach.