Urna nr 1, 1992/93

Ur. w 1962 roku. Studia ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, uzyskawszy dyplom w pracowni Prof. K. Ostrowskiego w 1987 roku. Jest założycielem i współprowadzącym Galerię Koło w Gdańsku. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1988 i w 1990. Artysta tworzy malarstwo w technice enkaustyki, a także trójwymiarowe obiekty "urny". Jego indywidualne wystawy odbywały się na całym świecie, w tym w w Pałacu Opatów w Gdańsku (2002), Centrum Sztuki Pyramida w Haifie (2008), w Instytut Polskim w Budapeszcie (2008). Uczestniczył w wystawach zbiorowych w Alten-Havenspeicher w Bremen-Vegesack (2001), Sultanahmet w Istambule (2010).

Dzieło Krzysztof Gliszczyński z cyklu "Urny" zapoczątkowała praca nad obrazem "Dialog z nieobecnym" w 1992 roku. Podczas ściągania ostatniej warstwy farby z obrazu, by odsłonić ukryty pod nią rysunek, artysta zwrócił uwagę na zdartą farbę, która usypała się po podłodze. Wywołała u Gliszczyńskiego refleksję nad zdenominowaniem się materii dzieła sztuki i zmianą jej statutu - z pełnowartościowego medium, do niepotrzebnych śmieci. Wysiłek nad obrazem stał się impulsem, do rozpoczęcia kolekcjonowania pozostałości po pracy nad dziełem. Artysta opracował swoją technologię malarską na tyle, by umożliwić jej recykling. Gdy dalsza praca nad obrazem stawała się niemożliwa, Gliszczyński zamykał pozostałości farby w szklanym prostopadłościanie - "Urnie". Stała się ona pewną formą żałoby po dziele, które zostało ostatecznie ukończone. Artysta zamykał w niej, zarówno wyschniętą, zdrapaną farbę, jak i świeżą, która ściekała, zawieszona na specjalnym szalunku wewnątrz urny. Zdegradowany materiał nosił w sobie ślad po twórczej energii, a zarazem był opłakiwaniem po jej dokonaniu.