BOHATER, 1977

Jako młody rzeźbiarz otrzymał wyróżnienie w drugim konkursie na pomnik Bohaterów Warszawy (1956). Artysta miał osiem wystaw indywidualnych: w Małej Galerii ZPAP w Bydgoszczy (1969, 1973, 1974), Świdwinie (1974), Białogardzie (1974), Koszalinie (1974), w Kleine Galerie w Berlinie Zachodnim (1979), w Helmstedt w Niemczech (1990), w Deutsche Bauverband w Hannoverze (1991). Wierzbicki uczestniczył również w wystawach zbiorowych: w bydgoskim BWA (1969, 1977), warszawskiej Zachęcie (1970, 1986). Artysta zajmuje się również rzeźbą monumentalną. Wykonał kilka dużych rzeźb parkowych w betonie, drewnie, stali i kamieniu dla miast: Świdnica, Inowrocław, Żnin, Biskupin Bydgoszcz (cztery realizacje). Kilkanaście jego prac znajduje się w zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą.

Z zielono-czarnego kamienia artysta wydobył kształt torsu - figurę ciała męskiego, pozbawionego rąk i nóg. Niewątpliwie inspiracją dla twórcy była jedna z najsłynniejszych rzeźb świata - Tors Belwederski. Jest to antyczna figura Herkulesa, odkryta w XV wieku, obecnie przechowywana w Watykanie. Zachwycał się nią Michał Anioł, a w pięćset lat później Johann Winckelmann, tworząc jeden z najsłynniejszych opisów dzieła sztuki. W kompozycji wygiętej łukowato figury oraz opracowaniu powierzchni, wydobywającym świetnie muskulaturę naprężonego ciała ludzkiego, artysta bezpośrednio nawiązał do słynnej rzeźby. Jednakże przypinając do poprzecinanej bliznami piersi antycznego bohatera ordery radzieckie, Wierzbicki nadał swej rzeźbie współczesne znaczenie. Rzeźba wykonana w roku 1977 była ironicznym komentarzem artysty na temat ówczesnych wydarzeń politycznych.