WYDRA, Miśnia, 1926

Figura wydry, stojąca na kwadratowym cokole, będącym skałą otoczoną spienionymi falami. Zwierzę zostało ujęte w momencie, gdy właśnie wyszło z wody. Dynamiczna kompozycja skręconej postaci zwierzęcia oraz zróżnicowany modelunek rzeźby: gładki oddający fakturę mokrego futra i drobiazgowy wyrażający żywioł spienionych fal, stanowią o wyjątkowej wartości artystycznej tego dzieła. Rzeźba ta, wykonana według projektu Maxa Essera, nagrodzona została na Wystawie Światowej w Paryżu w 1926 roku. Jest ona licznie reprodukowana, m.in. w: Otto Walcha, Meiüner Porzellan, Drezno 1973, il. 231; Jolanta Sozańska, Porcelana z wytwórni europejskich, Wrocław 2002, s. 59, il. 148.
Max Esser (Barth 1885- 1945 Berlin) studiował w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1904 roku rozpoczął naukę w pracowni profesora Augusta Gaula i stał się jego najbliższym współpracownikiem; to jemu powierzył wykończenie swych rzeźb umierający Gaul. Tworzył głównie figury animalistyczne: w brązie, srebrze i złocie. Będąc początkowo pod silnym wpływem formalnego języka gaulowskiego, Esser doszedł wreszcie do własnego stylu, widocznego w takich pracach jak: "Perłowa Kura" (1912, Nationalgalerie), "Papużka Falista" (1912). Światową sławę przyniosły mu wykonywane dla Miśni figury zwierząt. Współpracował także z innymi wytwórniami porcelany: Hutschenreuthera, Królewską Manufakturą Porcelany w Berlinie, Rosenthalem.