Opiekunka, 2006 r.

Artysta w swej twórczości często posługuje się drewnem. Rzeźbione przez niego grupy postaci poprzez swoje sumaryczne opracowanie nawiązują w pewnym stopniu do sztuki ludowej. Prace artysty cechuje prosta, surowa forma i bogata kolorystycznie polichromia.

Stanisław Kulon w latach 1948 - 1952 uczęszczał do Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, gdzie uczył się rzeźby u Antoniego Kenara. Później studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1952 - 58 na Wydziale Rzeźby w pracowniach Ludwiki Nitschowej i Mariana Wnuka. W roku 1955, jeszcze jako student uczestniczył w wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1958 roku. W roku 1964 związał się z grupą "Rekonesans" i przez wiele lat uczestniczył w jej wystawach. W 1988 roku został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Rzeźby, natomiast w latach 1971-1978 i 1985-1987 sprawował funkcję prodziekana na tym wydziale. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w roku 1995. W roku 2000 odszedł na emeryturę. Zajmuje się rzeźbą monumentalną, ceramiczną i ceramiką.