“Radom” 1953 r. ,

Józef Gazy był rzeźbiarzem, plastykiem, a także konserwatorem zabytków. W latach 60. zajmował się m.in. konserwacją oraz transportem fresków z katedry w Faras. Artysta w 1937 roku ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Pod koniec wojny dołączył do Biura Odbudowy Stolicy, wraz z którym był współautorem Pomnika Braterstwa Broni, a także zajmował się renowacją zniszczonej Kolumny Zygmunta. Doświadczenie artysty oraz talent sprawiły, że w latach 60. został wybrany na członka polskiej misji archeologicznej prowadzącej wykopaliska w Faras. Pomimo pozycji kierownika zespołu konserwatorów, znaczną część pracy autor wykonywał sam lub z asystą Marty Kubiak. Gazy był jednym z ostatnich pracowników, którzy zostali na miejscu wykopaliska zaraz przed zalaniem terenu przez wody jeziora Nasera.
W połowie lat 70. artysta powrócił do przerwanej przed laty kariery rzeźbiarskiej. Także w tym okresie autor nie zerwał kontaktów ze światem archeologicznym i okazjonalnie wspierał Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej. Jako ekspert wysłany przez instytucję zajmował się m.in. konserwacją znalezionych w świątyni Allat w Palmyrze rzeźb Ateny, Lwa i antylopy.
Ponadto, Józef Gazy jest autorem realizacji w przestrzeni publicznej, m.in. pomnika Jana Pawła II przed Katedrą Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu, który był jednym z pierwszych pomników poświęconych papieżowi w Polsce oraz na świecie.