Na wystawie „Epifanie czasu” prezentowane są...

W swojej praktyce artystycznej Norbert Delman bada reakcję i...

Magdalena Hajnosz posiadła umiejętność eliminowania...

Piotr Pasiewicz nie odtwarza rzeczywistości widzialnej. W...

Prezentowana wystawa łączy ze sobą kilka dziedzin sztuki...

W sobotę w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku miało miejsce...

Zaliczany do najbardziej wpływowych na świecie ludzi sztuki, znany kolekcjoner, marszand i miliarder zarazem, Charles Saatchi zawiadomił media o planowanym przeniesieniu swojej galerii. Przed dwoma laty, w 2003 roku zainstalował Saatchi Gallery na nadbrzeżu Tamizy, w zabytkowym, potężnym budynku Cunty Hall. Wyprowadzka spowodowana jest problemami tworzonymi przez właścicieli County Hall. Saatchi bardzo żałuje dotychczasowego miejsca, jako że przyniosło mu one wiele sukcesów - medialnych, prestiżowych i finansowych. Galeria zostanie przeniesiona do budynku Duke of York`s HQ leżącego obok Sloane Square. Budynek ma ponad 5 tysięcy metrów kwadratowych i duże maksymalnie wysokie sale wystawowe.

Jeden z najbardziej znanych budynków świata. Gmach Narodowej Galerii Francji wzniesiono w latach 1897-1900 z okazji wystawy światowej w Paryżu w 1900 roku. Grand Palais miał być monumentem poświęconym chwale sztuki francuskiej. Nad głównym wejściem wykuto transkrypcję " Monument consacré par la République à la gloire de l’art français ". Zbudowany, wraz z sąsiednim Petit Palais, z kamienia, stali i szkła był i jest arcydziełem architektury. Front Grand Palais liczy 240 metrów długości. Na konstrukcje wewnętrzne i sklepienia szklanego dachu zużyto 85 tysięcy ton stali. Wieża Eifella pochłonęła "tylko" 80 tysięcy ton. Do dnia dzisiejszego jest największą konstrukcją stalowo-szklaną. Łączna powierzchnia wbudowanego szkła to 15 tysięcy metrów kwadratowych. W 1964 roku ówczesny minister kultury Francji André Malraux przekształcił część narodowej galerii w miejsce wystaw współczesnej międzynarodowej sztuki. 17 i 18 września Paryżanie i turyści mogli odwiedzić Grand Palais w ramach Weekendu Narodowego Dziedzictwa Kultury. Tak uczczono oddanie do użytku publicznego remontowanego przez 12 lat Grand Palais. Remont odbywał się etapami. Dotychczas kosztował 72 miliony 300 tysięcy euro. Całkowite zakończenie prac renowacyjnych nastąpi w 2007 i kosztować będzie dodatkowe 29 milionów e. Obecnie, Galeries Nationales du Grand Palais posiada wspaniałe zbiory sztuki francuskiej. Dużą część zajmują ekspozycje dokumentujące odkrycia naukowe, czynne jest planetarium. Ta część pałacu nosi nazwę Palais de la Découverte. Grand Palais, do czasu remontu był miejscem jednych z najbardziej prestiżowych targów sztuki współczesnej FIAC /targi wrócą do Grand Palais/. Tutaj też mają miejsce ważne wystawy. Rekordową liczbę zwiedzających odnotowano w 1985 r podczas wystawy Renoira - 869 tysięcy. W ciągu ostatnich 20 lat każda z wystaw skupiała uwagę przeciętnie, od czterystu kilkudziesięciu, do sześciuset tysięcy widzów.Od 5 października, do 23 stycznia 2006 trwać będzie w Grand Palais wystawa "Klimt, Schiele, Moser, Kokoschka". Prezentacja obejmie pięćdziesiąt obrazów i blisko sto prac na papierze autorstwa artystów reprezentujących sztukę Austro-Węgier przełomu XIX/XX wieku.

W muzeum d`Orsay otwarto wystawę sztuki rosyjskiej drugiej połowy XIX wieku - po rok 1917. Wystawa "Poszukiwanie identyfikacji: Sztuka rosyjska w drugiej połowie XIX wieku" to wielkie przedsięwzięcie nie mające porównania z wcześniejszymi prezentacjami sztuki rosyjskiej. Przywieziono malarstwo, rzeźbę, grafikę, projekty architektoniczne, sztukę użytkową, design, fotografię. Sztuka rosyjska drugiej połowy XIX wieku "odkryła" sztukę ludową. Odrzucono akademicki model zachodniego kształcenia artystycznego, "sztukę dla sztuki". Pieriedwiżnicy (Towariszczestwo pieredwiżnych chudożestwiennych wystawok) organizowali objazdowe wystawy, na których propagowali sztukę realistyczną, zaangażowaną, odwołującą się do ludowych korzeni i słowiańskiej mitologii. Na wystawie prezentowane są prace Kramskiego, Repina, Sawickiego, Pierowa i innych. Panorama sztuki rosyjskiej drugiej połowy XIX wieku daje pogląd na twórczość artystów skupionych w Talaszkino pod Smoleńskiem i w Abramcewo pod Moskwą. Sztukę lat 1905-1910, określaną mianem neo-prywitywizmu reprezentują prace Gonczarowej,Larionowa, są także prace Malewicza oraz innych artystów. Pokazano fotografie Boldiriewa, Dmitriewa i Mazurina. Wystawie towarzyszy szereg imprez, jak np. "Rosyjskie kino. Obrazy z lat 1908-1930 - pokaz niemych filmów z muzyką graną na żywo, czy lektura, w wykonaniu aktorów, fragmentów rosyjskiej literatury. Rosyjska obecność ma także wymiar muzyczny. W cyklu "Rosyjska dusza" odbędzie się w okresie październik-styczeń szereg koncertów z muzyką Borodina, Rimskiego-Korsakowa, Medntnera.