Agnieszka Kieliszczyk - wystawa w Galerii Promocyjnej

Wystawa w Galerii Promocyjnej jest efektem nagrody przyznanej Agnieszce Kieliszczyk przez Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, a ufundowanej przez Agnieszkę i Pawła Gieryńskich w 2005 r. 

Agnieszkę Kieliszczyk interesuje zagadnienie reprodukcji, powtarzalności obrazu, jego powielalności i towarzyszącej temu łatwości wytwarzania wizerunków, jaka jest nam współcześnie dostępna. W odniesieniu do malarstwo, czy szerzej - sztuki, jej zainteresowania dotyczą kwestii oryginału i kopii, czy też oryginału i repliki, plagiatu, zapożyczenia, inspiracji. Autorka tworzy w samodzielnie opracowanej technice, będącej połączeniem druku, malarstwa i fotografii. Kieliszczyk rękodzielniczo wytwarza obraz, który był już uprzednio cyfrowym, zdigitalizowanym, wirtualnym zapisem, i tym samym przywraca go sferze materialnej.

Wystawa w Promocyjnej nie jest pierwszą zrealizowaną tą oryginalną metodą. Niedawno miała miejsce ekspozycja „Kapitał” w warszawskiej Galerii Sztuki Program, prezentująca portrety współczesnych artystów, których obrazy okazały się w ostatnich latach najlepiej sprzedającymi się na rynku sztuki. Tytuł cyklu artystka zapożyczyła z niemieckiego dwutygodnika "Kunstkompass", który co roku publikuje ranking artystów, na których prace jest największy popyt. Według "Wall Street Journall" to jedyny godny zaufania miernik wartości dzieł sztuki współczesnej. W tym roku pierwsza piątka to: Gerhard Richter, Sigmar Polke, Bruce Nauman, Rosemarie Trockel, Louise Bourgeois. Wystawa ta pokazała, że nurtujące Agnieszkę Kieliszczyk tematy mają też odniesienie w stosunku do pozycji - także finansowej - artysty na rynku sztuki, jego materialnego powadzenia, postrzeganego w kontekście oryginalności tworzonych przez artystę dzieł. W „Kapitale” Kieliszczyk pyta, co powoduje, że obraz zyskuje wartość materialną, kto decyduje, ile wart jest kawałek płótna, pokryty farbami imitującymi rzeczywistość. 

Stylistykę rastra zastosowała Agnieszka Kieliszczyk także w pracach pokazanych w Promocyjnej. Tym razem tematyka prac artystki dotyka - niemal dosłownie, jeśli weźmie się pod uwagę tytuł ekspozycji - sfery prywatności. Zaprezentowane obrazy pokazują intymne kontakty ludzi (choć nie o erotykę tu chodzi), bliskość, sferę emocji wyrażanych dotykiem. Wieloznaczności tytułu cyklu jest tym większa, że słowo „touch” można także przetłumaczyć jako pociągniecie pędzla, gest artysty wyrażony na płótnie, a więc intymny dialog, toczący się pomiędzy twórcą, a jego dziełem. Biorąc pod uwagę specyficzną technikę jaką stosuje Kieliszczyk, funkcjonujące w tytule wystawy „high” kojarzące się, z jednej strony z najnowocześniejszą techniką właśnie i najwyższym poziomem sprawności, w tym wypadku także artystycznej, z drugiej strony nawiązuje również do „bycia na haju”, odurzenia - może nie koniecznie narkotykiem, lecz uczuciem, uzależnieniem od drugiej osoby. Może jednak artystce chodzi o uzależnienie od techniki i pędzącego w odurzającym tempie rozwoju cywilizacji, w którym gubimy uczucia? Bez względu na to, jaką interpretację wybierzemy, ważne jest, że malarstwo Agnieszki Kieliszczyk daje powód do różnorodnych dociekań. To malarstwo interesujące i inteligentne.