Agnieszka Kremky - Malarstwo - Galeria Abakus

Dla Agnieszki Kremky najważniejszy jest człowiek. To on króluje na płótnach artystki niepodzielnie, choć sam nie jest wyniosły, a czasem wręcz zagubiony. Poza człowiekiem autorka skupia się na barwie i świetle. W malarstwie tym zaskakuje dojrzałość kompozycji kolorystycznych, utrzymanych głównie w brązach, z przebłyskami sieny, różu indyjskiego, czy akcentami ciemnych błękitów. Klimat płócien, choć nie ich techniczna realizacja, nasuwają skojarzenia z rozwibrowaniem impresjonistów, którzy niewątpliwie muszą być autorce bliscy. Zwłaszcza kobiece malarstwo - a w tym określeniu nie ma nic pejoratywnego - Berty Morisot i Mary Cassatt, z jego czułością w patrzeniu na modela. 

Twórczość Agnieszki Kremky to malarstwo ogromnie emocjonalne. Autorka potrafi wywołać wrażenie intymnego obcowania z portretowanym człowiekiem. Nie ma w tym nic z podglądactwa, widz wierzy, że model sam zdecydował zaprzyjaźnić się z artystką, a za jej pośrednictwem z oglądającymi także. Nie tylko zaprzyjaźnić, ale i otworzyć, wyjawić najgłębiej skrywane tajemnice, zdradzać je ściszonym głosem w szeptanej rozmowie, obdarzyć najwyższym zaufaniem, wpuszczając do swojego najbardziej osobistego świata. 

Agnieszka Kremky poszukuje syntezy w gęstwinie szczegółów. Tka z materii malarskiej rozwibrowane światłem i kolorem przedstawienia, które mówią nie tyle o urodzie świata, co o wewnętrznej kondycji człowieka, o jego lękach, pragnieniach, dążeniach, aspiracjach i ograniczeniach. Jest w tym wnikliwość psychologa i delikatność prawdziwego przyjaciela.