Andrzej Kalina - Przenikanie - Galeria BASF

Wystawa „Przenikanie” w Galerii BASF to kolejna, po zeszłorocznej wystawie w Galerii TEST, prezentacja twórczości Andrzeja Kaliny. Każda sposobność, aby oglądać prace znanego i niezwykle aktywnego artysty, krytyka i kuratora jest bezcenna, gdyż pokazuje oblicze zupełnie innego od tego znanego na co dzień. 
W pomieszczeniu należącym do koncernu chemicznego BASF artysta swoim zwyczajem zaaranżował przestrzeń – jedna ze ścian została ofoliowana, z sufitu zwieszone są kawałki fizeliny z odbitymi grafikami oraz fragmenty instalacji „Autobiografia”. Prezentowane są m.in. prace z cykli „W moim ogrodzie”, „Zlepy”, „Pejzaż wewnętrzny” oraz „Przenikanie”. 
Subtelna sztuka, dla której właściwie ciężko znaleźć odpowiednie określenia, po uważnym przyjrzeniu się przekazuje bardzo wiele nieuchwytnych treści. Chociażby cykl od którego tytuł czerpie cała ekspozycja – „Przenikanie”. Kalina korzysta z charakterystycznych przedstawień człekokształtnych stworów i masek, z których każda jest alegorią, symbolem syntetyzującym odczucia powstające z refleksji nad naszym światem. Kolejne prace cyklu pokazują brutalny proces dostosowywania do życia w świecie, który polega na wchłonięciu, zdegradowaniu i zunifikowaniu indywidualności do panujących norm, których tak naprawdę nic nie usprawiedliwia oprócz siły. 
Precyzja oraz łączenie i modyfikowanie wielu, często eksperymentalnych, technik graficznych to cechy wyróżniające twórczość Kaliny. To również aspekt przenikania. Powstałe, odnalezione do tej pory znaki stają się continuum – rozwijającą się wizją świata. Budowane na kolejnych etapach zrozumienia konstrukcje graficzne tworzą spójny bezkompromisowo szczery świat przedstawiony.
Kruche gipsografie z cyklu „W moim ogrodzie” są transpozycją pamięci artysty – są to głównie portrety bliskich mu osób. Utrwalone twarze układają się w intymne wyznanie.
Jak trafnie pisze Magdalena Durda: „Twórczość Andrzeja Kaliny, refleksyjna, momentami smutna pokazuje inne jego oblicze – oblicze nie tyle człowieka uwikłanego w szczęśliwe życie rodzinne, serdeczne przyjaźnie, ale przede wszystkim w ogólny i jednostkowy ból istnienia. To przewrotny Stańczyk, w błazenadzie żartu ukrywający ciężar ludzkiego żywota; człowiek wrażliwy na świat i przede wszystkim na innych, poprzez swoją autentyczną, niepowtarzalną twórczość wyrażający siłę symbolizowania spraw głębszych.”