Anna Żurkowska - Pomarańcze i kiwi

Ulubioną techniką warsztatu Anny Żurkowskiej jest pastel. Z tym pierwszym wyborem łączą się tematy – przede wszystkim martwe natury z kwiatami i owocami.

Szorstkie ale miękkie podłoże; kolor, który w tej technice gwarantuje niezmienność. Nie kładzie zbyt grubo, żeby się nie wykruszał z czasem. Właśnie barwa tych prac wabi oko z daleka, obiecuje zażyłość. I tak się rzeczywiście dzieje w miarę przybliżania. Autorka wszystko wie o wielkich i małych mistrzach martwych natur, ale robi swoje. Malarską przekorę czy też może osobiste przekonanie wkłada w klasycznie klarowną kompozycję i nic tu nie jest jak dawniej za sprawą koloru, osobowościowej indywidualności, naszej współczesności. Zachowany jest rysunek, wyraźne kształty wypełnia ciepło. To nie są owoce egzotycznie jaskrawe lecz z rodzimego stołu w kolorach przyjaźnie nasyconych. Przyciąganie w nich mocne ale nie nachalne. Ciśnie się słowo: bliskość. Nawet szklana osłona nie stawia bariery w odbiorze. Wpatrując się w pozostawiony ślad ręki, prawie się czuje ruch. Wszystko, co uwidocznione, JEST. Nie ma naznaczenia motywem vanitas. To pochwała życia.
(mg)



Powrót