Arika Madeyska - Prace z lat 1956-2003 - wystawa

Obrazu nie powinno się tłumaczyć. Powinno się go brać takim, jakim jest – mówi Arika Madeyska, której wystawa retrospektywna jest aktualnie prezentowana w Galerii ArtNewMedia. Te słowa, to chyba najlepsza zachęta, aby wystawę zobaczyć osobiście! A czego można się spodziewać?
Eksponowane są prace z lat 1956 – 2003, te, które znajdują się w Polsce, a nie jest ich wiele, gdyż artystka od 1966r. mieszka w Paryżu. Niemniej jednak, prezentowany zbiór pozwala śledzić poszukiwania artystycznego wyrazu. Jest to dość wyrazista ścieżka – od figuratywnych, lecz nie przekraczających granicy geometryzacji, martwych natur, portretów i pejzaży, poprzez późniejsze obrazy matematyczne, do czystej konstrukcji plastycznej wykorzystującej zawsze formy koliste.
 
Można też zaobserwować wyraźną zmianę źródła inspiracji świadczącą o uzyskiwaniu niezależności od form świata zewnętrznego. Początkowe obrazy przedstawiają to, co jest do zobaczenia w świecie. Późniejsze, już to, co może zobaczyć tylko artystka i to zapewne pod zamkniętymi powiekami. Jest to zapis tego, jakże cennego dla artystów, procesu przejścia od spostrzegania oczami, jako narządami zmysłów do postrzegania „okiem wewnętrznym”, „oczami duszy”.
Obrazy z ostatniej dekady odznaczają się już niezwykle wysublimowaną, eteryczną formą. Można powiedzieć, że znajdują się na granicy wzrokowego istnienia. Jest to efektem odwrotu od posługiwania się rozmytą plamą barwną i zwrotu ku puentylizmowi i subtelnym drganiom, powstającym dzięki zastosowaniu go.
 

Obrazy Madeyskiej dążą właściwie do tego samego tematu, niemalże tego samego ujęcia: sferyczna forma rozdzielona wąskimi pasami nieco innej materii. Dla artystki najważniejsza jest kompozycja. Potem kolor – z reguły subtelna, biała, szara tonacja, ecri, brąz, srebrzysta biel, delikatny róż. Ta, w pewien sposób nostalgiczna tonacja działa kojąco, wyciszająco. Szczególnie delikatność i subtelność obrazów prowadzi ku wyciszeniu i spokojowi. Ten niemalże medytacyjny stan jest potęgowany dzięki wykorzystaniu formy kuli – archetypowego symbolu całości, jedni, pełni.
 
  
  
 
 

      
 Wybrane prace:
 

 
   
 Nota biograficzna:

        
   
Arika Madeyska urodziła się w Warszawie. W latach 1948-51 studiowała w PWSSP w Sopocie, pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego i Jacka Żuławskiego. Dyplom uzyskała w 1951r. Po studiach uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych w Polsce oraz wystawach sztuki polskiej za granicą. Wzięła udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale w 1955r., uzyskując na niej nagrodę. W larach 60-tych związała się z ruchem malarzy marynistów, uczestnicząc w kilku zbiorowych wystawach poświęconych tej tematyce. Organizowała też w kraju wystawy indywidualne m.in. w Salonie "Nowej Kultury" (1959r.), galerii Kordegarda (1962r.). Żywo uczestniczyła w działalności wystawienniczej Galerii Krzywe Koło (wystawy zbiorowe w latach 1962, 1963 oraz wystawa indywidualna w 1962r.). Jednocześnie od początku lat 60-tych coraz intensywniej wystawiała we Francji, a w kolejnych latach w Szwajcarii, Japonii, Brazylii, USA. W 1966r. wyjechała do Francji na stałe. Mieszka i tworzy w Paryżu. W swoim dorobku ma 22 wystawy indywidualne i udział w 53 pokazach grupowych.

    
Wystawa czynna do 24 kwietnia 2004
 
   
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl