Artyści Warszawy - Miastu - wystawa zbiorowa

Wernisaż wystawy był naprawdę tłumny. Trudno się temu dziwić, skoro samych twórców prezentujących prace było 100, a stawili się niemal wszyscy. 
Przygotowana przez kurator Lidię Snitko-Pleszko ekspozycja jest programowo pokazem związkowym. Stanowi przykład możliwości i umiejętności artystów zrzeszonych w ZPAP. Dokładnie po to zresztą została zorganizowana. Jej cel to zwrócenie uwagi, przede wszystkim rajców miejskich, choć także decydentów innych instytucji, na potencjał artystycznych tkwiący w członkach Związku, zdaniem organizatorów wystawy predestynowanych do realizacji zamówień publicznych. Jak sami piszą w oficjalnym komunikacie prasowym: „Prezentacja ma na celu ukazanie naszej przydatności dla miasta jako twórców profesjonalnych, których dzieła mogą być wykorzystane dla poprawy wizerunku Warszawy i świadomości artystycznej jej społeczności.” Na wernisażu nikt z władz miasta, czy też ich reprezentantów się nie pojawił. 


Główną troską organizatorów wystawy był sprawiedliwy podział. Wszystkie sekcje działające w ZPAP otrzymały przestrzeń prezentacji adekwatną do liczebności ich członków. Ponieważ sekcji jest niemało, gdyż obejmują one swoim działaniem malarstwo, rzeźbę, grafikę, konserwację, multimedia, tkaninę oraz architekturę wnętrz to pokaz zaprezentowany został we wszystkich przestrzeniach wystawowych przy ul. Mazowieckiej - i w salach na dole, i w Lufciku. Zdaniem organizatorów na wystawie „znajdują się dzieła od razu gotowe do zaadoptowania w przestrzeni prywatnej i publicznej jak obraz czy rzeźba oraz prace ukazujące szerokie możliwości grafiki użytkowej i informacji wizualnej jak plakat, reklama, liternictwo, ilustracja czy piktogram. Sekcja konserwacji pokazała możliwości swoich przedstawicieli w sztuce renowacji uznanych dzieł sztuki. Kopiści - profesjonalnie wykonane kopie znanych płócien. Prezentacja sekcji multimedialnej dowiedzie istnienia dzieł niejako ulotnych, wirtualnych, które zaistnieją dzięki połączeniu takich form przekazu jak dźwięk, mowa, obraz czy animacja”. I dodają: „Naszą ekspozycję traktujemy jako popularyzację możliwości twórczych naszego środowiska w wielu obszarach sztuki.”. 

Ekspozycja to ogromna ilość prac (100) powieszonych w zgodzie ze sprawiedliwością związkową, choć w nieładzie aranżacyjnym. Niektóre z nich nawet prezentują niezły poziom dekoracyjny, lecz mimo tak licznej reprezentacji dzieł trudno dostrzec dzieła wybitne.