Bogdan Łopieński – Warszawa i warszawiacy, lata 1950 / 60 / 70
Wernisaż: 2009-02-16 18:00:00
Kto z Warszawiaków chce się przenieść w czasie do stolicy z szalonych lat 50tych i 60tych XX wieku koniecznie musi się wybrać na wystawę do galerii Asymetria. Prezentowany jest tam wybór zdjęć znakomitego fotoreportera Bogdana Łopieńskiego.
Prace artysty to widoki ulic, budynków, ludzi, sytuacji z całkiem innej, odległej rzeczywistości. Dzisiejsza Warszawa pełna szklanych wieżowców w niczym nie przypomina tamtej – dopiero co podnoszącej się z totalnego zniszczenia. Mimo ubogiego życia i trudnych warunków egzystencji mieszkańcy miasta uchwyceni przez Łopienskiego są pogodni i z fantazją, a ich życie – mimo tragedii i szarzyzny wydaje się bardzo ciekawe. Pan z królikiem na smyczy, elegancka kobieta na pochodzie pierwszomajowym, lokatorzy próbujący uruchomić dźwig – ujęci jak w słynnym z tamtego okresu filmie Louisa Malle „Windą na szafot”, uśmiechnięta ślicznotka w spódnicy odśnieżająca tory, gdyż właśnie trwa zima stulecia – to tylko niektóre z postaci z tego absurdalnego i groteskowego zarazem świata. Obok nich portrety dygnitarzy w garniturach i z niedostępnymi, zimnymi twarzami, których artysta uchwycił w sytuacjach komicznych, np. gdy oglądają własne zegarki.
Tamten czas to także portrety znakomitych artystów: Andrzeja Wajdy, Henryka Stażewskiego, Edwarda Hartiwiga.
Bogdan Łopieński znany jest najbardziej ze swoich fotografii z okresu PRL W latach 1965-73 pracował jako fotoreporter kolejno w wydawnictwach Polonia, w tygodniku „Perspektywy” i w Polskiej Agencji „Interpress”. Pisze także teksty o fotografii, w latach 60tych współpracował z miesięcznikiem fotografia.
Galeria Asymetria ułatwia przeniesienie się w czasie, gdyż mieści się w zabytkowej kamienicy z końca XIX wieku, może poszczycić się pięknym widokiem z okien i oryginalną, skrzypiącą, drewnianą podłogą,
Powrót
Prace artysty to widoki ulic, budynków, ludzi, sytuacji z całkiem innej, odległej rzeczywistości. Dzisiejsza Warszawa pełna szklanych wieżowców w niczym nie przypomina tamtej – dopiero co podnoszącej się z totalnego zniszczenia. Mimo ubogiego życia i trudnych warunków egzystencji mieszkańcy miasta uchwyceni przez Łopienskiego są pogodni i z fantazją, a ich życie – mimo tragedii i szarzyzny wydaje się bardzo ciekawe. Pan z królikiem na smyczy, elegancka kobieta na pochodzie pierwszomajowym, lokatorzy próbujący uruchomić dźwig – ujęci jak w słynnym z tamtego okresu filmie Louisa Malle „Windą na szafot”, uśmiechnięta ślicznotka w spódnicy odśnieżająca tory, gdyż właśnie trwa zima stulecia – to tylko niektóre z postaci z tego absurdalnego i groteskowego zarazem świata. Obok nich portrety dygnitarzy w garniturach i z niedostępnymi, zimnymi twarzami, których artysta uchwycił w sytuacjach komicznych, np. gdy oglądają własne zegarki.
Tamten czas to także portrety znakomitych artystów: Andrzeja Wajdy, Henryka Stażewskiego, Edwarda Hartiwiga.
Bogdan Łopieński znany jest najbardziej ze swoich fotografii z okresu PRL W latach 1965-73 pracował jako fotoreporter kolejno w wydawnictwach Polonia, w tygodniku „Perspektywy” i w Polskiej Agencji „Interpress”. Pisze także teksty o fotografii, w latach 60tych współpracował z miesięcznikiem fotografia.
Galeria Asymetria ułatwia przeniesienie się w czasie, gdyż mieści się w zabytkowej kamienicy z końca XIX wieku, może poszczycić się pięknym widokiem z okien i oryginalną, skrzypiącą, drewnianą podłogą,
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
