Bogna Burska - Bunkier Sztuki
Wernisaż: 2007-11-07 18:00:00
W Bunkrze Sztuki odbyła się druga (po Warszawskim Aktywie Artystów) odsłona projektu Bogny Burskiej „Zabawa z przemieszczającymi się zwierciadłami”. Pokazano przygotowane specjalnie na tę okazję filmy: A Heart So White, God Is Kain, oraz Wiatr.
W swoich filmach artystka wykorzystała fragmenty znanych filmów fabularnych, czerpiąc z zasobów kultury, zarówno tej popularnej, jak i wysokiej. Cytuje w nich fragmenty wielkich hollywoodzkich produkcji, takich jak „Pasja” Mela Gibbona, czy klasyki gatunku płaszcza i szpady „Hrabiego Monte Christo” Kevina Reynoldsa, także do bardziej wysublimowanych dzieł jak „Chińska szkatułka” Wayne’a Wonga. Artystka przygląda się zbieżnościom występującym w różnych, czasami bardzo odległych od siebie gatunkowo narracjach filmowych. Intryguje ją ich specyficzny język.
Burska celowo nawiązała do postaci Jorge’a Luisa Borgesa i jego powieści szkatułkowych, pełnych znoszącej się wzajemnie prawdy i fikcji, odbić i powtórzeń. Podobnie artystka , posługując się dwoma środkami: cytatem i zmianą kontekstu, powoduje w swoich filmach ciągłe gry refleksów, powtórzeń, przeplatające się urywki przechodzące w całość. Zestawia np. sceny biczowania Chrystusa i hrabiego Monte Christo, które wiąże jeden aktor – James Caviezel. Innym razem łączy fragmenty trzech filmów z Jeremym Ironsem, budując z nich jedną narrację.
Przygotowane przez Bognę Burską filmy dotykają m.in. symboliki krwi, miłości i śmieci – pojęć, stanów obecnych w kulturze od wieków.
Powrót
W swoich filmach artystka wykorzystała fragmenty znanych filmów fabularnych, czerpiąc z zasobów kultury, zarówno tej popularnej, jak i wysokiej. Cytuje w nich fragmenty wielkich hollywoodzkich produkcji, takich jak „Pasja” Mela Gibbona, czy klasyki gatunku płaszcza i szpady „Hrabiego Monte Christo” Kevina Reynoldsa, także do bardziej wysublimowanych dzieł jak „Chińska szkatułka” Wayne’a Wonga. Artystka przygląda się zbieżnościom występującym w różnych, czasami bardzo odległych od siebie gatunkowo narracjach filmowych. Intryguje ją ich specyficzny język.
Burska celowo nawiązała do postaci Jorge’a Luisa Borgesa i jego powieści szkatułkowych, pełnych znoszącej się wzajemnie prawdy i fikcji, odbić i powtórzeń. Podobnie artystka , posługując się dwoma środkami: cytatem i zmianą kontekstu, powoduje w swoich filmach ciągłe gry refleksów, powtórzeń, przeplatające się urywki przechodzące w całość. Zestawia np. sceny biczowania Chrystusa i hrabiego Monte Christo, które wiąże jeden aktor – James Caviezel. Innym razem łączy fragmenty trzech filmów z Jeremym Ironsem, budując z nich jedną narrację.
Przygotowane przez Bognę Burską filmy dotykają m.in. symboliki krwi, miłości i śmieci – pojęć, stanów obecnych w kulturze od wieków.
Galeria prac
Powrót
