Bronisław Kierzkowski - AMORY - wystawa malarstwa

17 lutego odbył się wernisaż wystawy Amory Bronisława Kierzkowskiego. Pokazywane są nigdy dotąd nie wystawiane obrazy zmarłego przed jedenastoma laty wybitnego abstrakcjonisty. Ten cykl, długo trzymany w tajemnicy ujawnia zupełnie inny rodzaj malarstwa sporadycznie uprawiany przez Kierzkowskiego. Jest to seria, której tematem są erotyczne zbliżenia. Dominują bezpośrednie i dosłowne przedstawienia kobiety w akcie miłosnym z ptakiem – łabędziem, w różnych pozycjach. Jest to temat mityczny – zapłodnienie Ledy przez łabędzia.




 
Wszystkie postacie pojawiające się na obrazach są bajkowe, niczym charaktery z ilustracji w książeczce dla dzieci. Szczególnie fantastyczną formę przybierają postacie męskie: są to półbiologiczne, niemal zoologiczne kształty jaszczurów, lub człekokształtne stwory z pisklęcią głową z wyrazistym dziobem. Tak wyobrażone hybrydy przedstawiają siłę i brutalność męską.




Możliwość obejrzenia tych obrazów zawdzięczamy decyzji córki artysty – Doroty Kierzkowskiej Czahorowskiej. Dzieli się ona swoimi przemyśleniami odnośnie tego cyklu: Obrazy są pięknie namalowane. Odnosi się wrażenie, że były tworzone z przyjemnością, a Kierzkowski bawi się niuansami kolorystycznymi. Musze jeszcze raz podkreślić, że Tata nigdy nie myślał o wystawieniu tych prac. Myślę, że było to dla Niego zbyt intymne. Żona artysty wanda Kierzkowska jak i ja, córka, postanowiłyśmy jednak pokazać ten cykl obrazów. Decyzja ta nie była dla nas łatwą, ale wiemy, że prace te są tak mocne i pięknie namalowane, że nie możemy trzymać ich w ukryciu. Pozycja Kierzkowskiego w sztuce współczesnej i tak już jest ugruntowana i nic tego nie zmieni, nawet gdyby ktoś uważał, że prace pokazane na wystawie są zbyt śmiałe lub za bardzo odbiegają od całej twórczości Artysty. 
 

 

      
 Wybrane prace:
 

 
   
 Nota biograficzna:

        
Bronisław Kierzkowski urodził się 28.08.1924 r. w Łodzi. Studiował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie u prof. J. Studnickiego, będąc jednocześnie jego asystentem. Dyplom uzyskał w 1955 r. w pracowni prof. E. Eibischa w Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie. W 1962 r. został wykładowcą w Zakładzie Światła i Barwy przy warszawskiej ASP. Od 1963 do 1975 r. prowadził pracownię malarską na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 1965 r., po przewodzie w ASP w Warszawie, otrzymał tytuł docenta. W 1975 r. został przeniesiony do Lublina w celu uzupełnienia kadry pedagogicznej w Instytucie Wychowania Plastycznego w UMCS. Od 1978 r. pracował na ASP w Warszawie. W 1987 r. otrzymał nominację na profesora. Zmarł 21 maja 1993 roku w Warszawie.

    
Wystawa czynna do 29 lutego 2004
 
   
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl