Dwurnik w Galerii ART - wystawa rysunków i akwareli




 
Warszawska Galeria Art 18 września 2001 zaprezentowała prace Edwarda Dwurnika.
Przedstawione prace pochodzą z okresu 1966-1969, w tym czasie artysta studiował w warszawskiej ASP. 
Rysunki i akwarele z tych lat noszą wyraźny ślad wpływu prac Nikifora. Krynicki malarz-prymitywista zainspirował powstanie pierwszego cyklu E. Dwurnika "Podróże autostopem"

 


"Z czasów studenckich w teczkach rysunkowych artysty zachowały się sterty rysunków - notatek z warszawskich motywów. W wielu wypadkach, jak się wydaje, być może tylko dzięki nim, przetrwają smaki i widoki zaułków, placów i ulic gomułkowskiej Warszawy, miasta sprzed pierwszego boomu inwestycyjnego w latach siedemdziesiątych. Ale nawet w odniesieniu do tych rysunków trzeba postępować ostrożnie. Mieszają się pośród nich szkice zrobione z natury z rysunkami fantastycznymi, powstałymi na ich kanwie w pracowni. Ale na pierwszy rzut oka te prawdziwe i te idealne są nie do odróżnienia" 
/ Dorota Monkiewicz - autorka katalogu wystawy Edwarda Dwurnika w Galerii PBK w 1999 r w Warszawie/

       
 
        
 


Edward Dwurnik - urodził się w 1943 w Radzyminie. Studia w warszawskiej ASP w latach 1963-70. W czasie studiów, począwszy od 1965 r rozpoczął cykl Podróże autostopem (kontynuowany do dziś), w którym portretował miasta i miasteczka z perspektywy "ptasiego lotu", w polu zainteresowania artysty, poza architekturą, znalazło się życie i obyczaje mieszkańców. W latach 1972 - 78 powstaje cykl Sportowcy, w którym przedstawia ludzi marginesu, cwaniaków, palaczy najtańszych wówczas papierosów marki "Sport". Około roku 1980 nastąpiło połączenie cyklów Sportowcy i Robotnicy /realizowanego od ok. 1975 r/. Szyderstwo i krytyka z prowadzących "sportowe" życie współziomków / była to też reakcja na nachalne, instrumentalne gloryfikowanie hegemona - tj klasy robotniczej, przez ówczesną propagandę/ zostało zarzucone na rzecz poczucia solidarności z portretowanymi ludźmi. Obrazy z cyklu Warszawa (1981 r), proroczo antycypowały wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. W cyklu Droga na Wschód (1989 - 1991) upamiętnił ofiary stalinowskiego komunizmu, w cyklu Od Grudnia do Czerwca (1990 - 1994) oddał pamięć ofiarom stanu wojennego w Polsce. W cyklu Niech żyje wojna! powstałym pod wrażeniem wojen na Kaukazie i Bałkanach artysta śle przesłanie - ostrzeżenie.
Ostanie cykle artysty to: Wyliczanka, Diagonale, Kwiaty, powrót do Podróży autostopem i cyklu Błekitne. Autor ponad 3 tysięcy obrazów towarzyszących naszemu życiu od kilkudziesięciu lat, stanowiących swoistą, niepowtarzalną , artystycznie ujętą kronikę życia, obyczaju, materialnego i duchowego zapisu naszej kultury.

 
 
Relacja przygotowana przez Artinfo




Galeria prac


Powrót