Edward Dwurnik - Sportowcy i Sportowcy c.d

Cykl "Sportowcy" tworzy artysta od 30 lat. Obok cyklu "Podróże autostopem" i "Droga na Wschód" prace "sportowe" należą do najbardziej znanych dzieł Edwarda Dwurnika. Tytuł cyklu, dla tych, którzy z racji wieku bądź pamięci, nie wiedzą skąd się wziął, pochodzi nie z nazwy szlachetnych ćwiczeń fizycznych, ale od marki najtańszych, machorkowych, strasznie śmierdzących papierosów powszechnie palonych w latach socu.
W latach tych funkcjonowało też pojęcie "sportowego życia", szydercze określenie życia bez perspektyw. Życie nijakie, szare, zastępcze - tak, jak ersatzem prawdziwych papierosów były sporty. Pijaństwo, chuligańskie wybryki, bójki, szpanerstwo, to także strona tego życia, nie pozbawiona przynajmniej jakiejś siły energetycznej, ze sportem w ustach - to było "sportowe życie" znacznej części gloryfikowanej przez propagandę komunistyczną klasy robotniczej - hegemona ustroju.
  
 
 
 
 
 
 
 
 
Na wystawie możemy zobaczyć kilka prac z lat 70-tych. Większość eksponowanych prac pochodzi z lat 90-tych, ostatnie obrazy z cyklu "Sportowcy" powstały w zeszłym roku.
To trzeba koniecznie zobaczyć, co nam ma do pokazania i powiedzenia Edward Dwurnik o czasach najnowszych. Zmienili się aktorzy, są nowe sytuacje, ale ta straszna miałkość naszego życia jest chyba ta sama.


  
 
 
 
 
 
"Sportowe życie" biznesmenów, aktorów, polityków, płatnych panienek, żołnierzy. Niestety, artyście nie zabraknie tematów do "sportowego życia Polaków". Zgadzając się z ciągnącymi się od lat utyskiwaniami na temat niemożności opisania naszej rzeczywistości przez literaturę, dramat, film, trzeba zrobić wyjątek dla twórczości Edwarda Dwurnika. Artysta robi to od lat i robi to doskonale.
 

Prawie wszystkie pokazane na wystawie obrazy są także ofertą sprzedaży. Ceny od 24 do 34 tysięcy złotych za obraz.



 

 Wybrane prace:
 

 
 Nota biograficzna:

      
 
Edward Dwurnik - urodził się w 1943 w Radzyminie. Studia w warszawskiej ASP w latach 1963-70. W czasie studiów, począwszy od 1965 r rozpoczął cykl Podróże autostopem (kontynuowany do dziś), w którym portretował miasta i miasteczka z perspektywy "ptasiego lotu", w polu zainteresowania artysty, poza architekturą, znalazło się życie i obyczaje mieszkańców. W latach 1972 - 78 powstaje cykl Sportowcy, w którym przedstawia ludzi marginesu, cwaniaków, palaczy najtańszych wówczas papierosów marki "Sport". Około roku 1980 nastąpiło połączenie cyklów Sportowcy i Robotnicy /realizowanego od ok. 1975 r/. Szyderstwo i krytyka z prowadzących "sportowe" życie współziomków / była to też reakcja na nachalne, instrumentalne gloryfikowanie hegemona - tj klasy robotniczej, przez ówczesną propagandę/ zostało zarzucone na rzecz poczucia solidarności z portretowanymi ludźmi. Obrazy z cyklu Warszawa (1981 r), proroczo antycypowały wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. W cyklu Droga na Wschód (1989 - 1991) upamiętnił ofiary stalinowskiego komunizmu, w cyklu Od Grudnia do Czerwca (1990 - 1994) oddał pamięć ofiarom stanu wojennego w Polsce. W cyklu Niech żyje wojna! powstałym pod wrażeniem wojen na Kaukazie i Bałkanach artysta śle przesłanie - ostrzeżenie.
 

  
Wystawa czynna do 15 listopada 2003
 
 
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl