Ewelina Gmerek - ...o bezczasowości miejsc...
Wernisaż: 2010-08-16 18:00:00
W Starej Galerii ZPAF trwa obecnie wystawa fotografii Eweliny Gmerek. Te czarno-białe prace niosą aurę tajemniczości, która wciąga i intryguje.
Z klimatem prac świetnie koresponduje tytuł wystawy ...o bezczasowości miejsc.... Istotnie, fotografie, na których widzimy naturę, ale nie „dziewiczą”, ale uporządkowaną przez człowieka – a więc parki i ogrody – wymykają się pojęciu określoności. Trwają niejako poza czasem i miejscem, mimo że fotografka uwieczniła konkretne parki i ogrody. Oglądając te zdjęcia odnosi się wrażenie, że patrzy się na baśniowy „Tajemniczy ogród”. Tak, jak w powieści Frances Hodgson Burnett, ogród w pracach Gmerek to przestrzeń, w którą wpisane są samotność, zapomnienie, obecność i jej brak, a jednocześnie tajemnica, która pociąga.
Ewelinę Gmerek interesuje tematyka kształtowania architektury krajobrazu miejskiego i przestrzeni. W cyklu prezentowanym w galerii ZPAF jest to przede wszystkim przestrzeń-miejsce zawieszona w swoistej bezczasowości. Cykl ten powstaje od 2006 r. – autorka fotografuje miejsca, które uznaje jako niezwykłe i bezczasowe, jak mówi: ''Głównym celem moich fotografii jest pokazanie nieprzemijalności tych miejsc i ich monumentalnej trwałość w czasie. Istotne dla mnie jest opowiedzenie o bezczasowości danej przestrzeni, która trwa i istnieje niezależnie od sytuacji zewnętrznej." Faktycznie, miejsca przedstawione na fotografiach zgromadzonych na wystawie, wydaja się istnieć poza konkretną przestrzenią i czasem.
Powrót
Z klimatem prac świetnie koresponduje tytuł wystawy ...o bezczasowości miejsc.... Istotnie, fotografie, na których widzimy naturę, ale nie „dziewiczą”, ale uporządkowaną przez człowieka – a więc parki i ogrody – wymykają się pojęciu określoności. Trwają niejako poza czasem i miejscem, mimo że fotografka uwieczniła konkretne parki i ogrody. Oglądając te zdjęcia odnosi się wrażenie, że patrzy się na baśniowy „Tajemniczy ogród”. Tak, jak w powieści Frances Hodgson Burnett, ogród w pracach Gmerek to przestrzeń, w którą wpisane są samotność, zapomnienie, obecność i jej brak, a jednocześnie tajemnica, która pociąga.
Ewelinę Gmerek interesuje tematyka kształtowania architektury krajobrazu miejskiego i przestrzeni. W cyklu prezentowanym w galerii ZPAF jest to przede wszystkim przestrzeń-miejsce zawieszona w swoistej bezczasowości. Cykl ten powstaje od 2006 r. – autorka fotografuje miejsca, które uznaje jako niezwykłe i bezczasowe, jak mówi: ''Głównym celem moich fotografii jest pokazanie nieprzemijalności tych miejsc i ich monumentalnej trwałość w czasie. Istotne dla mnie jest opowiedzenie o bezczasowości danej przestrzeni, która trwa i istnieje niezależnie od sytuacji zewnętrznej." Faktycznie, miejsca przedstawione na fotografiach zgromadzonych na wystawie, wydaja się istnieć poza konkretną przestrzenią i czasem.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
