Gamid Ibadullayev - Fotografie i rysunki - Składnica Sztuki
Wernisaż: 2008-01-04 19:00:00
W Składnicy po raz pierwszy pojawiła się fotografia, i po raz pierwszy zaprezentowano wystawę autora zagranicznego. Świadczy to o tym, że galeria lekko zmienia profil, a raczej wzbogaca go i otwiera się na nowe techniki i osoby.
Słuszność takiej polityki widać było na wernisażu, który tym razem licznie odwiedzili goście, wśród których dominowały osoby z młodszego pokolenia. Widać świeże podejście jest opłacalne, a efekty są natychmiastowe.
Sama wystawa koncentrowała na dwóch równoprawnych zagadnieniach: rysunku i fotografii. Każdemu z nich przebaczona została jedna sala, co porządkowało ekspozycję. Całość jest tematycznie spójna, gdyż bez względu na stosowaną technikę, autor oscyluje wokół tego samego kręgu zainteresowań. Należy do niego: przestrzeń, portret i abstrakcyjna faktura.
Poetyka prac Gamida Ibadullayeva ociera się wyraźnie o surrealną inspirację. Płynność form i przedstawień, możliwość stosowania niedopowiedzeń i zaskakiwanie widza formami, które ukonkretniają się dopiero przy bliższym kontakcie z poszczególnymi pracami, daje autorowi szerokie możliwości kreowania oryginalnych światów. Gra z widzem wyraźnie go wciąga, Ibadullayev nie ulega jednak pokusie efektownej ekwilibrystyki formalnej, skupiając się na zagadnieniach plastycznych. Wyraźnie lepiej czuje się na polu fotografii, i ona chyba zdominuje jego twórczość w przyszłości. Rysunek młodego artysty próbuje wyzwolić się z konieczności opisywania świata, co jednak nie jest proste i napotyka "opór materii". To, co w rysunkach jest zmaganiem, w fotografii przybiera już formę pełną i kompletną, pokazującą interesujące formy z lekkością świadcząca o umiejętnych wykorzystaniu możliwości jakie daje medium. Zdjęcia Ibadullayeva są budowane specyficzną grą światła i poprzez stosowanie podwójnej ekspozycji. Autor unika dominant i silnych kontrastów między bielą a czernią, co wpisuje, wraz z tematyką, jego zdjęcia w klimat oniryczny i romantyczny. Fotograficzna opowieść Ibadullayeva to subiektywne widzenie nierzeczywistości.
Powrót
Słuszność takiej polityki widać było na wernisażu, który tym razem licznie odwiedzili goście, wśród których dominowały osoby z młodszego pokolenia. Widać świeże podejście jest opłacalne, a efekty są natychmiastowe.
Sama wystawa koncentrowała na dwóch równoprawnych zagadnieniach: rysunku i fotografii. Każdemu z nich przebaczona została jedna sala, co porządkowało ekspozycję. Całość jest tematycznie spójna, gdyż bez względu na stosowaną technikę, autor oscyluje wokół tego samego kręgu zainteresowań. Należy do niego: przestrzeń, portret i abstrakcyjna faktura.
Poetyka prac Gamida Ibadullayeva ociera się wyraźnie o surrealną inspirację. Płynność form i przedstawień, możliwość stosowania niedopowiedzeń i zaskakiwanie widza formami, które ukonkretniają się dopiero przy bliższym kontakcie z poszczególnymi pracami, daje autorowi szerokie możliwości kreowania oryginalnych światów. Gra z widzem wyraźnie go wciąga, Ibadullayev nie ulega jednak pokusie efektownej ekwilibrystyki formalnej, skupiając się na zagadnieniach plastycznych. Wyraźnie lepiej czuje się na polu fotografii, i ona chyba zdominuje jego twórczość w przyszłości. Rysunek młodego artysty próbuje wyzwolić się z konieczności opisywania świata, co jednak nie jest proste i napotyka "opór materii". To, co w rysunkach jest zmaganiem, w fotografii przybiera już formę pełną i kompletną, pokazującą interesujące formy z lekkością świadcząca o umiejętnych wykorzystaniu możliwości jakie daje medium. Zdjęcia Ibadullayeva są budowane specyficzną grą światła i poprzez stosowanie podwójnej ekspozycji. Autor unika dominant i silnych kontrastów między bielą a czernią, co wpisuje, wraz z tematyką, jego zdjęcia w klimat oniryczny i romantyczny. Fotograficzna opowieść Ibadullayeva to subiektywne widzenie nierzeczywistości.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
