Grupa PENDZLE - klasycy współczesności

To nieformalna grupa łącząca wybitne indywidualności twórców uprawiających malarstwo. Nieformalna, ponieważ nie towarzyszy jej nadrzędny program, manifesty, ani deklaracje kolektywnego działania, dążącego do forsowania określonej tendencji czy rodzaju ekspresji w sztuce. Każdy z założycieli i członków grupy, wypracował indywidualny język wypowiedzi, bardzo charakterystyczny dla danego malarza. Wszyscy z dojrzałych twórców, pomimo różnic wieku, dorobku artystycznego i stażu pracy, należą do klasyków współczesności na stałe wpisanych do kanonów sztuki najnowszej.
Wystawa obejmuje zarówno prace figuratywne jak i abstrakcyjne ukazując twórczość artystów w dialogu. Malarzy, dla których sztuka jest namysłem nad obrazem i sposobem wyrażania intelektualnych treści, problemów i prawd. Wspólną sprawą łączącą wszystkich członków grupy jest wierność malarstwu i nieustanna próba koncepcyjnego i formalnego eksperymentowania z tym medium. Tak różnych twórców - Ciecierskiego, Grzyba, Maciejuka, Susida, Tatarczyka i Zakrzewskiego łączy chęć poszerzania granic malarstwa, uprawianie szczególnego rodzaju gry z warsztatem, konwencją, metodą pracy. Charakterystycznym wątkiem pojawiającym się u każdego przedstawiciela PENDZLI jest obrazowanie zapośredniczonej rzeczywistości przefiltrowanej przez własną osobowość, inne obrazy, w tym te przynależne szeroko rozumianej kulturze wizualnej i historii sztuki.
Wśród niepozbawionych poczucia humoru prac odnaleźć można przykłady egzystencjalnych rozważań nad mechanizmami rządzącymi światem, sprawami życia doczesnego i wiecznego, oraz refleksję nad rolą sztuki. Na wystawie zaprezentowane są również przykłady prac stworzonych wobec obrazu czy osoby innego artysty z grupy PENDZLE oraz prace zrealizowane wspólnie.
To, co łączy tę nową formację artystyczną, to bez wątpienia rodzaj wiary (która nie wyklucza kontestacji i zwątpienia) w malarstwo jako sztukę aktualną dziś, w początkach XXI wieku. W malarstwo jako efekt transpozycji wartości zmysłowych, tworzących zorganizowaną formułę wizualną, która nie posługuje się anachronicznym modelem reprezentacji rzeczywistości. A jeśli tak czyni, to ze świadomością celu, w sposób analityczny, bądź ironiczny. Związani z formacją artyści malarze prezentują w dużej mierze obrazy najnowsze, jednak jak zawsze zaskakujące unikalnym postrzeganiem rzeczywistości.



Powrót