Hanna Łuczak - Rosyjska Ruletka
Wernisaż: 2010-02-19 18:00:00
Język artystyczny Hanny Łuczak wyrósł na doświadczeniu konceptualnego dyskursu. Jej obecna twórczość w warstwie wizualnej wydaje się być daleka od poetyki sztuki konceptualnej, aczkolwiek nieustannie cechuje ją autorefleksja i intelektualizm.
Najnowsza wystawa w CSW Zamek Ujazdowski - Rosyjska ruletka - nawiązuje do pokazu prac Łuczak, który miał miejsce w tym miejscu w 1996 r. Artystka pokazała na nim m.in. pracę Oddaję tobie (I Give You) składającą się z fotografii klownów, w których rolę wcieliła się sama artystka. Wątek klowna pojawia się także w prezentowanej na wystawie realizacji Mimikra. Sześć wielkoformatowych fotografii przedstawiających pomalowaną w ostre kolory twarz klowna zostało skonfrontowanych ze znajdującymi się naprzeciwko pracami złożonych z rymowanek zaczerpniętych z książeczki Hokus pokus abrakadabra z towarzyszącymi im, wyciętymi z barwnej fotografii klowna, kształtami przedstawiającymi słowo z danego wierszyka. Na ten projekt składa się także czarno-biała fotografia klowna oraz znajdujący się nad nią film ukazujący grę na werblach. Pod barwną maską klowna znajduje się twarz artystki, która pyta o tożsamość artysty we współczesnym świecie. Pojawia się tu także eksplorowany w wielu realizacjach wątek zasłaniania, który na wystawie porusza także tytułowa praca Rosyjska ruletka. Składają się na nią przedmioty etnograficzne kojarzone z kulturami różnych części świata (m.in. postać Buddy, aniołka, Statuy Wolności, idola) ustawione na kolistym podeście, który otaczają zawieszone na ścianach fotomontaże – każdy złożony z fotografii przedmiotu instalacji, wyciętego w kształt innego eksponatu. W ten sposób na przykład Statua Wolności przybiera formę rosyjskiej matrioszki – wszystkie zatem możliwości “zamiany” kształtu przez dany przedmiot zostały przez artystkę rozważone w tych fotomontażach.
Na wystawie, oprócz fotograficznych instalacji, artystka przedstawia także instalacje rysunkowe - Struny (2008), Niech żyje fantom i rysunki Jak być dobrym artystą (2007). Zresztą rysunek jest bardzo ważnym środkiem wyrazu artystycznego, który Łuczak wykorzystywała w wielu swoich realizacjach (m.in. Kaktus (1985), Czarne dziury (1988)). Przywołane prace pokazane na wystawie odwołują do kolejnego ważnego motywu, podobnie jak opisane wyżej instalacje – mianowicie pamięci i wyobraźni, które przybierają często w jej projektach wymiar egzystencjalny. Nowe rysunkowe realizacje Łuczak nazywa „ekranami pamięci”, jak mówi: „Projekcją wypełniającą te ekrany jest wyobraźnia. Tak jak pamięć przypomina, przywołuje, przechowuje, zapomina i przywołuje obrazy, tak wyobraźnia nadaje im kształt, modyfikuje, przetwarza, dopełnia i transformuje."
Powrót
Najnowsza wystawa w CSW Zamek Ujazdowski - Rosyjska ruletka - nawiązuje do pokazu prac Łuczak, który miał miejsce w tym miejscu w 1996 r. Artystka pokazała na nim m.in. pracę Oddaję tobie (I Give You) składającą się z fotografii klownów, w których rolę wcieliła się sama artystka. Wątek klowna pojawia się także w prezentowanej na wystawie realizacji Mimikra. Sześć wielkoformatowych fotografii przedstawiających pomalowaną w ostre kolory twarz klowna zostało skonfrontowanych ze znajdującymi się naprzeciwko pracami złożonych z rymowanek zaczerpniętych z książeczki Hokus pokus abrakadabra z towarzyszącymi im, wyciętymi z barwnej fotografii klowna, kształtami przedstawiającymi słowo z danego wierszyka. Na ten projekt składa się także czarno-biała fotografia klowna oraz znajdujący się nad nią film ukazujący grę na werblach. Pod barwną maską klowna znajduje się twarz artystki, która pyta o tożsamość artysty we współczesnym świecie. Pojawia się tu także eksplorowany w wielu realizacjach wątek zasłaniania, który na wystawie porusza także tytułowa praca Rosyjska ruletka. Składają się na nią przedmioty etnograficzne kojarzone z kulturami różnych części świata (m.in. postać Buddy, aniołka, Statuy Wolności, idola) ustawione na kolistym podeście, który otaczają zawieszone na ścianach fotomontaże – każdy złożony z fotografii przedmiotu instalacji, wyciętego w kształt innego eksponatu. W ten sposób na przykład Statua Wolności przybiera formę rosyjskiej matrioszki – wszystkie zatem możliwości “zamiany” kształtu przez dany przedmiot zostały przez artystkę rozważone w tych fotomontażach.
Na wystawie, oprócz fotograficznych instalacji, artystka przedstawia także instalacje rysunkowe - Struny (2008), Niech żyje fantom i rysunki Jak być dobrym artystą (2007). Zresztą rysunek jest bardzo ważnym środkiem wyrazu artystycznego, który Łuczak wykorzystywała w wielu swoich realizacjach (m.in. Kaktus (1985), Czarne dziury (1988)). Przywołane prace pokazane na wystawie odwołują do kolejnego ważnego motywu, podobnie jak opisane wyżej instalacje – mianowicie pamięci i wyobraźni, które przybierają często w jej projektach wymiar egzystencjalny. Nowe rysunkowe realizacje Łuczak nazywa „ekranami pamięci”, jak mówi: „Projekcją wypełniającą te ekrany jest wyobraźnia. Tak jak pamięć przypomina, przywołuje, przechowuje, zapomina i przywołuje obrazy, tak wyobraźnia nadaje im kształt, modyfikuje, przetwarza, dopełnia i transformuje."
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
