Interpretacje struktury

Kluczowe znaczenie dla ukształtowania się drogi twórczej Marka Dzienkiewicza konsekwentnie operującego formami abstrakcyjnymi miały inspiracje konstruktywizmem i minimal-artem. W pierwszej fazie twórczości, do końca lat 70., artysta wykonywał gobeliny o geometrycznych wzorach. Z czasem jego prace zaczęły łączyć środki malarstwa, tkaniny i rzeźby, i nabierać przestrzenności. Tworzywem dla konstruowanych reliefów i obiektów stały się gotowe, cywilizacyjne ”półprodukty”: sklejka, klepka podłogowa, korek, parciane pasy, rurki tekturowe. Artysta między innymi zszywał trójkątne i kwadratowe moduły sklejki, kleił przedmioty z klepki, komponował reliefy z korka, w latach 1982-84 przygotował serię quasi-malarskich kompozycji z płótna, taśmy i krosien malarskich, a na przełomie lat 80. i 90. wykonał cykl rzeźb z pasów parcianych nawiązujących do form zastanych w przyrodzie. Inżyniersko-konstruktorskie pasje artysty doszły do głosu zwłaszcza w wykonywanych w latach 90. rzeźbach z pasów i tekturowych rurek naśladujących kształty pojazdów, łodzi. W następnej dekadzie powrócił do klasycznych środków malarskich i pozostaje im wierny do dziś. W sumie jest autorem kilkunastu odrębnych serii prac, których ważnymi cechami, poza geometrią i konstrukcją, jest modularność i strukturalność.
Obrazy, które prezentowane są na obecnej wystawie dosłownie zawierają się w jej tytule - Geometria w kolorze i przedstawiają różną interpretacje tej samej struktury „matki”. Dzienkiewicz dużą wagę przywiązuje do koloru, gry barw, gamy barwnej i względności kolorów. Jego obrazy tworzą bardzo różne sugestie nastrojów, które są podkreślane i wzmacniane przez kolor i strukturę tworzących obraz form, co pokreśliła podczas wernisażu organizatorka wystawy - Joanna Dembowska.



Powrót