Jan Lebenstein - Szkicowniki intymne - Art NEW media




Aktualnie Galeria Art NEW media prezentuje blisko 100 prac na papierze Jana Lebensteina, od lat 60. do 80. Wszystkie pochodzą z kolekcji Hanki Patkowskiej z Paryża.

Te kompozycje wykonane tuszem i długopisem, czasem też akwarelą i pastelem, pochodzą głownie z okresu tuż po emigracji artysty do Francji i pozwalają zaobserwować kształtowanie się stylu i postawy artystycznej Lebensteina. Jest już w nich widoczny, charakterystyczny dla niego precyzyjny rysunek anatomiczny. Również już wtedy artysta sięgał do wielkich mitów kultury stanowiących dla niego inspirującą wskazówkę do zrozumienia tajemniczej natury ludzkiej. 

Lebenstein stworzył własny "bestiariusz" podkreślając zwierzęcą naturę zmysłowości. Szkicowniki intymne przedstawiają karykaturalne, jakieś owadzie, jeszcze, albo prawie ludzkie postacie oszołomione nieposkromioną namiętnością. Te zdeformowane postaci stały się później najbardziej rozpoznawalną cechą stylu Lebensteina. 

Sztuka Lebensteina jest dionizyjska. Sam artysta określił, jaki rodzaj sztuki jest mu bliski komentując obraz Tycjana przedstawiający konflikt Apollina z Marsjaszem. Lebenstein widząc obraz miał powiedzieć: "To wielki wybuch spontaniczności, to wielki obraz nie tylko "profański", ale i pogański. Pogański w tym sensie, że jest żywiołowy. Ja ten obraz odbieram jak hymn dla Marsjasza, pochwałę spontanicznej dzikości. Bo ten Marsjasz to trochę faun, pół-człowiek, pół-zwierzę. Apollo zbliżał się do jakiegoś ideału boskości, tu zaś mamy esencję pół-zwierzęcą, pół-ludzką. Apollo jest esencją pół-boskości, pół-idealną, pół-człowieczą." 


Hymnem dla Marsjasza była twórczość Lebensteina pełna organicznych form, wywodząca się z dołu materialno-cielesnego duszy ludzkiej, tworzącą niczym karnawałowy pochód masek, lub właśnie obnażająca prawdziwe oblicze człowieka uwikłanego we własne popędy.

 
 
 
 
 
 

 Wybrane prace:
   
    

 


  

     
     

 
  
 Nota biograficzna: 

        

Jan Lebenstein - ur. 1930 w Brześciu Litewskim. Studiował malarstwo w warszawskiej ASP w latach 1948-1954 pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował podczas Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w 1955 w warszawskim Arsenale. W 1956 związał się z Teatrem na Tarczyńskiej prowadzonym przez Mikrona Białoszewskiego. Tam miał pierwszą indywidualną wystawę. Tworzył osobiste, nasycone egzystencjalnymi lękami kompozycje. W 1959 krytycy francuscy przyznali mu Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. Od tego momentu mieszkał we Francji, w 1971 uzyskał obywatelstwo francuskie. Tworzył tez ilustracje do utworów literackich (Folwark zwierzęcy G. Orwella, Księga Hioba, Apokalipsa), zaprojektował witraż ze scenami z Apokalipsy dla Kaplicy Pallotynów w Paryżu, sporadycznie zajmował się scenografią. Brał udział w wielu wystawach, m.in. w Biennale w São Paulo, Documenta II w Kassel, Polotne 50 Ans de Peinture w Genewie. Współpracował z wieloma prestiżowymi galeriami, m.in. z Galerie Lambert w Paryżu, związany był ze środowiskiem Instytutu Literackiego i paryskiej Kultury - Jerzy Giedroyciem i Gustawem Herlingiem-Grudzińskim. Zmarł w roku 1999 w Krakowie.

Wystawa czynna do 6 stycznia 2007

________________________________
Tekst: sj
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl                   



Galeria prac


Powrót