Janusz Bąkowski i Piotr Bosacki - 1 i 2
Wernisaż: 2011-12-16 19:00:00
Ci z Was, którzy znają się na matematyce będą mieli pewnie mieszane uczucia idąc na wystawę 2 w Galerii Archeologii Fotografii. Niepotrzebnie.
2 to druga odsłona wystawy (pierwsza zatytułowana 1), która powstała w ramach projektu Fundacji Archeologii Fotografii pt. Żywe Archiwa. Projekt ma na celu dialog pomiędzy klasykami polskiej fotografii i współczesnymi artystami. Do tej pory m.in. Nicolas Grospierre stworzył instalacje w warszawskim mieszkaniu Tadeusza Sumińskiego, Julia Staniszewska swoje fotografie zestawiła ze zdjęciami Zofii Rydet a Karolina Breguła w różnych miejscach Warszawy rozkleiła wielkoformatowe fotografie Zofii Chomętowskiej. Tym razem zobaczymy prace Piotra Bosackiego, podejmujące dialog z fotografiami Janusza Bąkowskiego.
Janusz Bąkowski w swojej twórczości zajmował się różnymi mediami. W latach 70. postawił na fotografię, w której udało jej się połączyć sztukę z matematyką. Po czterdziestu latach tego samego zagadnienia podejmuje się poznański artysta Piotr Bosacki. W FAF-ie zobaczymy tylko kilka prac artystów. Od zera do nieskończoności Bąkowskiego, to seria zdjęć cyfry zero, naświetlanych w różnym czasie. W galerii pokazano też dokumentację fotograficzną niedokończonego projektu, którego celem było stworzenie fotograficznej rzeźby poprzez sfotografowanie modelki z każdej strony. Z kolei Piotr Bosacki w nawiązaniu do połączenia matematyki i sztuki przez Bąkowskiego pokazał swój film animowany pt. Sztaby i zegary. Widzimy w nim dwie postaci poruszające się po czterech kurczących się i rozszerzających ćwiartkach. Wraz ze zmianą wielkości ćwiartek zmienia się także wielkość figur. Projekcji towarzyszą szkice, które klatka po klatce, tłumaczą jej schemat.
Nawet jeśli matematyczne podziały i geometryczne wyliczenia nie są dla Was jasne, dzięki zestawieniu Bąkowski – Bosacki, twórczość tego pierwszego staje się dla nas czyteljniejsza. Wystawa pokazuje też, że wiele wątków w sztuce jest cały czas aktualnych.
Powrót
2 to druga odsłona wystawy (pierwsza zatytułowana 1), która powstała w ramach projektu Fundacji Archeologii Fotografii pt. Żywe Archiwa. Projekt ma na celu dialog pomiędzy klasykami polskiej fotografii i współczesnymi artystami. Do tej pory m.in. Nicolas Grospierre stworzył instalacje w warszawskim mieszkaniu Tadeusza Sumińskiego, Julia Staniszewska swoje fotografie zestawiła ze zdjęciami Zofii Rydet a Karolina Breguła w różnych miejscach Warszawy rozkleiła wielkoformatowe fotografie Zofii Chomętowskiej. Tym razem zobaczymy prace Piotra Bosackiego, podejmujące dialog z fotografiami Janusza Bąkowskiego.
Janusz Bąkowski w swojej twórczości zajmował się różnymi mediami. W latach 70. postawił na fotografię, w której udało jej się połączyć sztukę z matematyką. Po czterdziestu latach tego samego zagadnienia podejmuje się poznański artysta Piotr Bosacki. W FAF-ie zobaczymy tylko kilka prac artystów. Od zera do nieskończoności Bąkowskiego, to seria zdjęć cyfry zero, naświetlanych w różnym czasie. W galerii pokazano też dokumentację fotograficzną niedokończonego projektu, którego celem było stworzenie fotograficznej rzeźby poprzez sfotografowanie modelki z każdej strony. Z kolei Piotr Bosacki w nawiązaniu do połączenia matematyki i sztuki przez Bąkowskiego pokazał swój film animowany pt. Sztaby i zegary. Widzimy w nim dwie postaci poruszające się po czterech kurczących się i rozszerzających ćwiartkach. Wraz ze zmianą wielkości ćwiartek zmienia się także wielkość figur. Projekcji towarzyszą szkice, które klatka po klatce, tłumaczą jej schemat.
Nawet jeśli matematyczne podziały i geometryczne wyliczenia nie są dla Was jasne, dzięki zestawieniu Bąkowski – Bosacki, twórczość tego pierwszego staje się dla nas czyteljniejsza. Wystawa pokazuje też, że wiele wątków w sztuce jest cały czas aktualnych.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
