Janusz Zadurowicz - Małe smutki króla - Galeria BP
Wernisaż: 2007-11-16 19:00:00
Dorobek artystyczny Zadurowicza to zarówno kreacje malarskie, jak i graficzne, autor ma na koncie projekty okładek książek, plakatów, pocztówek, ilustracje, okładki płyt artystów jazzowych. W swoje edukacji zapoznał się także ze sztuką witrażu. To połączenie technik malarskich, graficznych i witrażowniczych składa się na oryginalny styl, w jakim powstają obrazy Zadurowicza.
Wernisaż wystawy artysty, pierwszej indywidualnej po powrocie do Polski, zgromadził zarówno osoby znające jego obrazy, ale też i wielbicieli związanego z muzyką jazzowa dorobku graficznego. Muzyczność jego prac, choć nie opowiadana wprost, jest jednak ewidentna we wszystkich kompozycjach. Kaskadowe gradacje koloru, powodujące rozwibrowanie napływających na siebie plam, mają w sobie coś z improwizacji muzycznej i narastania tonów i akordów. Stosowana paleta barw jasnych i zdecydowanych, a jednocześnie jakby nieco rozwodnionych, półprzeźroczystych i zbliżonych w efekcie do malarstwa tuszem, powoduje odbiór tych kompozycji jako lekkich i finezyjnych, których całkowita konstrukcja i rysunek leżą po stronie faktury.
Malarstwo Janusza Zadurowicza jest w formie bardzo plastyczne, wręcz rzeźbiarskie. Powierzchnia jego płócien, poprzez grube impasty i zdecydowanie eksponowaną fakturę, nieodparcie kojarzą się z reliefem. Malarstwo Zadurowicza zbliża się w tematyce i stylistyce do malarstwo dzieci, twórczości naiwnej czy naskalnych fresków ludów pierwotnych. Efekt taki płynie przede wszystkim z graficzne istotnej roli konturu, ale także z lapidarnego ujęcia tematów, które choć są w pełni osadzone w naszym cywilizacyjnych szumie metropolii i pędzie społeczeństwa informacyjnego, to jednak od strony formalnej dają szansą na wyciszenie, uspokojenie i uporządkowanie otaczającego chaosu.
Powrót
Wernisaż wystawy artysty, pierwszej indywidualnej po powrocie do Polski, zgromadził zarówno osoby znające jego obrazy, ale też i wielbicieli związanego z muzyką jazzowa dorobku graficznego. Muzyczność jego prac, choć nie opowiadana wprost, jest jednak ewidentna we wszystkich kompozycjach. Kaskadowe gradacje koloru, powodujące rozwibrowanie napływających na siebie plam, mają w sobie coś z improwizacji muzycznej i narastania tonów i akordów. Stosowana paleta barw jasnych i zdecydowanych, a jednocześnie jakby nieco rozwodnionych, półprzeźroczystych i zbliżonych w efekcie do malarstwa tuszem, powoduje odbiór tych kompozycji jako lekkich i finezyjnych, których całkowita konstrukcja i rysunek leżą po stronie faktury.
Malarstwo Janusza Zadurowicza jest w formie bardzo plastyczne, wręcz rzeźbiarskie. Powierzchnia jego płócien, poprzez grube impasty i zdecydowanie eksponowaną fakturę, nieodparcie kojarzą się z reliefem. Malarstwo Zadurowicza zbliża się w tematyce i stylistyce do malarstwo dzieci, twórczości naiwnej czy naskalnych fresków ludów pierwotnych. Efekt taki płynie przede wszystkim z graficzne istotnej roli konturu, ale także z lapidarnego ujęcia tematów, które choć są w pełni osadzone w naszym cywilizacyjnych szumie metropolii i pędzie społeczeństwa informacyjnego, to jednak od strony formalnej dają szansą na wyciszenie, uspokojenie i uporządkowanie otaczającego chaosu.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
