Jarosław Modzelewski - Galeria Grafiki i Plakatu

Rozpoczął się prawdziwy festiwal twórczości Jarosława Modzelewskiego. Krakowski Zderzak wydał monograficzny album jego prac, a warszawskie ZPAP przyznało mu w 2004 r. nagrodę imienia Jana Cybisa, która teraz zwieńczona zostaje wystawą w DAP. Popularność malarstwa Modzelewskiego nie słabnie co prawda od wielu lat, co najwyżej rośnie w sposób trwały i równomierny, ale obecnie osiągnęła zdecydowane nasilenie. W ten klimat wpisała się także warszawska Galeria Grafiki i Plakatu prezentując swoim zwyczajem ciekawy i bogaty zestaw prac na papierze Modzelewskiego, inkrustowany kilkoma obrazami na płótnie. Swobodnego wyboru dzieł dokonał sam artysta. Prace na papierze to przede wszystkim szkice do znanych kompozycji, z których część zasiliła już kolekcje muzealne, jest to więc niebywała okazja dla kolekcjonerów. Obrazy na płótnie w typowej dla artysty technice tempery jajowej pochodzą z ostatniego okresu twórczości, wszystkie powstały już XXI w. Zachwycają kolorystyczną soczystością, która wcześniej rzadko gościła w pracach artysty. 

Wernisaż, jak zwykle tłumny, tym razem odwiedzili nie tylko sympatycy galerii i liczni kolekcjonerzy twórczości malarza, ale także wielu jego kolegów „po fachu”. To największy komplement dla autora. Otwierając wystawę Andrzej Stroka przypomniał jedną z anegdot, jaka towarzyszyła współpracy Galerii i Modzelewskiego. Mianowicie, kilka lat temu zaplanowano w galerii wystawę autoportretów. Poproszono o dołączenie do grona wystawiających także Modzelewskiego. Autor przyznał, że ostatni autoportret wykonał chyba będąc w technikum, mimo to zgodził się namalować taki obraz specjalnie dla Galerii. Obecnie jest on reprodukowany w monografii wydanej przez Zderzak, a znalazły się tam tylko prace wysoko cenione przez autora. To przykład, że Galerii przy Hożej nie tylko pokazuje, ale i inspiruje powstawanie prac. 

Modzelewski nazywany jest malarzem ikon codzienności. Podejmuje wątki polityczne, literackie (inspirowane twórczością Josepha Konrada), historyczne (powstanie styczniowe, II wojna światowa) i egzystencjalne. Głównym tematem jego płócien jest człowiek, ale artysta interesuje także martwą naturą i pejzażem. Często przedstawia banalne, chociaż nie pozbawione napięcia emocjonalne sytuacje. Operuje lapidarną formą, uwiecznia codzienne wydarzenia, zatrzymuje w kadrze obrazu proste czynność. Poprzez sposób ujęcia tematu - umowny, uproszczony, monumentalizowany - bierze w cudzysłów świat przedstawiany, sprawia, że to, co powszednie, zamienia się w to, co uniwersalne. Specyficzna atmosfera obrazów Modzelewskiego i filmowy sposób kadrowania tematu sprawia, że krytycy chętnie porównują go do Edwarda Hoppera. Jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli malarstwa figuratywnego w Polsce. Wypracował własny, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka styl, inspirowany z jednej strony szkołą czystego malarstwa wyniesioną z pracowni Stefana Gierowskiego, z drugiej sugestywną figuracją Andrzeja Wróblewskiego. Sztuka Modzelewskiego stała się ważnym punktem odniesienia dla Grupy Ładnie.