Jerzy Łapiński - Krajobraz
Wernisaż: 2011-02-07 18:00:00
Jerzy Łapiński jest fotografem przede wszystkim krajobrazu. Jego czarno-białe prace możemy oglądać na wystawie w Starej Galerii ZPAF.
Ekspozycja gromadzi 50 prac fotografa wykonanych od 1989 r. do dziś. Pokazano na niej krajobrazy z różnych rejonów Polski – wiele wśród nich przedstawia pejzaże górskie, Mazowsze, rozlewisko Bugu. Łapiński z dużym wyczuciem i skupieniem fotografuje interesujące go krajobrazy, starannie wybiera kadry. Widać na tych zdjęciach wypracowanie, namysł nad kompozycją, wnikliwy dobór światła. Jego fotografie mają w sobie pewną cechę ulotnej poetyki – Łapiński z wrażliwością buduje obrazy w oparciu o grę światła i cienia.
Istotną cechą fotografii Łapińskiego jest technika, w jakiej powstają – są to czarno-białe zdjęcia wykonywane na kliszy, które następnie fotograf sam wywołuje. Autor starannie także opisuje każde zdjęcie według schematu: miejsce - data – nr negatywu - nr odbitki. Niewątpliwie Łapiński przywiązuje dużą wagę do warsztatu, co widać na jego zdjęciach - uderza w nich skupienie i wyczucie kadru kompozycji. Marek Grygiel pisał o nim w tekście towarzyszącym wystawie w Małej Galerii ZPAF-CSW: "Jerzy Łapiński wykonuje swoje fotografie nie tylko wtedy, gdy obmyśla, starannie dobiera kolejny fragment w terenie, naciskając spust migawki aparatu, ale również wtedy, gdy wykonuje te zdjęcia - sam, w sensie dosłownym, w samotności pracy laboratoryjnej. Przez lata bezpośredniej i świadomej praktyki posiadł ogromną wiedzę na temat wydawałoby się najprostszy: jak powinna wyglądać perfekcyjnie wykonana odbitka".
Powrót
Ekspozycja gromadzi 50 prac fotografa wykonanych od 1989 r. do dziś. Pokazano na niej krajobrazy z różnych rejonów Polski – wiele wśród nich przedstawia pejzaże górskie, Mazowsze, rozlewisko Bugu. Łapiński z dużym wyczuciem i skupieniem fotografuje interesujące go krajobrazy, starannie wybiera kadry. Widać na tych zdjęciach wypracowanie, namysł nad kompozycją, wnikliwy dobór światła. Jego fotografie mają w sobie pewną cechę ulotnej poetyki – Łapiński z wrażliwością buduje obrazy w oparciu o grę światła i cienia.
Istotną cechą fotografii Łapińskiego jest technika, w jakiej powstają – są to czarno-białe zdjęcia wykonywane na kliszy, które następnie fotograf sam wywołuje. Autor starannie także opisuje każde zdjęcie według schematu: miejsce - data – nr negatywu - nr odbitki. Niewątpliwie Łapiński przywiązuje dużą wagę do warsztatu, co widać na jego zdjęciach - uderza w nich skupienie i wyczucie kadru kompozycji. Marek Grygiel pisał o nim w tekście towarzyszącym wystawie w Małej Galerii ZPAF-CSW: "Jerzy Łapiński wykonuje swoje fotografie nie tylko wtedy, gdy obmyśla, starannie dobiera kolejny fragment w terenie, naciskając spust migawki aparatu, ale również wtedy, gdy wykonuje te zdjęcia - sam, w sensie dosłownym, w samotności pracy laboratoryjnej. Przez lata bezpośredniej i świadomej praktyki posiadł ogromną wiedzę na temat wydawałoby się najprostszy: jak powinna wyglądać perfekcyjnie wykonana odbitka".
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
