Katarzyna Górna - Happy Birthday - Bunkier Sztuki

Happy Birthday w krakowskim Bunkrze Sztuki jest retrospektywną wystawą sztuki Katarzyny Górnej. Sztuki, która może być odbierana wielorako. Jako kobieca, krytyczna, oburzająca, antyreligijna – można mnożyć. Prawdopodobnie z żadną z tych wersji nie zgodziła by się sama artystka. Jak pisze w katalogu Grzegorz Kowalski; „(…) Jej kpina przywołuje do rozsądku przyjaciół, którzy chcieliby tę sztukę ideologizować (np. jako sztukę kobiecą)”. Czy sztuce tej nie przyświeca jednak żadna idea? Czy są to obrazki bez znaczenia, czy jednak towarzyszy im pewna filozofia? I co było najpierw: filozofia, a dopiero później obrazki, czy odwrotnie. Na to pytanie odpowiedzieć musiała by sama Górna, my możemy się natomiast przyglądać i domyślać. Ewentualnie – czytać.
Twórczość Katarzyny Górnej jest dość znana, wielu kojarzy jej fotografie przedstawiające półnagą współczesną dziewczynę z dzieckiem na ręku, stylizowane na klasyczne, renesansowe kompozycje, zresztą bardzo estetyczne. Wielu widziało też zapewne jej projekcję filmową Sumo, gdzie kobiety – młode, starsze, grube i chude (co jest częstym motywem jej dzieł) – „rozhuśtują” się na szeroko rozstawionych nogach jak tradycyjne sumo.

Jak głosi komunikat prasowy, w swojej twórczości artystka podejmuje problemy związane z kobiecością i towarzyszącymi jej społecznymi ikonograficznymi stereotypami. Posługuje się najstarszymi typami ikonograficznymi – jak pieta, odwołuje się także do biblijnych przypowieści. Nadaje im jednak nowe znaczenia, poprzez odpowiednie upozowanie postaci oraz indywidualną interpretację przypisanych im atrybutów. Stały element rozważań stanowią kwestie inicjacji seksualnej, dojrzałość i mechanizm starości.

Fotografując kobiety silne, zdecydowane, z godnością przyjmujące swój los, kwestionuje stereotyp mężczyzny jako zdobywcy i przywódcy. Tak mierzy w historycznie usankcjonowany wizerunek kobiety i narzucane jej role społeczne.