Każda podróż to dla Doroty Podlaskiej nowy dom

Wystawa Doroty Podlaskiej to prezentacja prac z kilku wcześniejszych cykli, dla których wspólnym mianownikiem jest idea współczesnego społeczeństwa, jako zbiorowości znajdującej się w nieustannym ruchu. Z dnia na dzień zwiększa się prędkość, zasięg i częstotliwość naszych podróży, jakbyśmy byli tytułowymi Biegunami z powieści Olgi Tokarczuk, wierzącymi, że ciągłe przemieszczanie się uchroni nas przed tym, co złe.
Nawet wycięte z aluminiowej blachy, malowane postaci “zwykłych ludzi” wędrowały z jednej instalacji artystki do drugiej (Ziemia jest płaska, Poznań; Boat People, Bydgoszcz, Düsseldorf, Gdańsk), by teraz rozpierzchnąć się po hotelowym lobby, gdzie niby to “odpoczywają w biegu”.
To właśnie te, mniej lub bardziej, komfortowe hotele - nasze tymczasowe mieszkania, na jedną lub kilka nocy, starają się w miarę możliwości łagodzić tęsknoty, które dopadają nas w godzinie odpoczynku. Trudniej jest, kiedy opuszczamy ten prawdziwy dom na dłużej, czasem na zawsze. Podczas performansu Lekarstwo na tęsknotę z 2009 roku artystka sprzedawała za symboliczną kwotę domowej roboty medykamenty na typowe “przypadłości” imigranckiej społeczności handlującej na nieistniejącym już dziś Stadionie X-lecia w Warszawie. Z intensywnym doświadczeniem tego “miasta w mieście”, ruchliwego i tymczasowego, wiążą się też wielkoformatowe fotografie z cyklu Prosto, za garniturami w prawo, pokazujące ówcześnie największy bazar w Europie z lotu ptaka. Niedoskonała architektura straganów, jest bowiem tak samo kwintesencją nomadycznego życia w mieście, jak nowoczesne hotele, lotniska, czy centra handlowe.

Kurator - Anna Ciabach