Klara Beck i Kamil Kuskowski - Air Condition
Wernisaż: 2008-05-30 19:00:00
Najnowszy projekt AIR CONDITION Klary Beck i Kamila Kuskowskiego pokazany w warszawskim CSW to jakby próba odpowiedzi na zagadnienie sformułowane przez Jarosława Lubiaka w tytule komentarza do wystawy: Zagrożone gatunki? Granice aklimatyzacji.
Artyści problem ten rozstrzygnęli na dwóch polach, stosując różny język wypowiedzi artystycznej. Poruszona została kwestia ingerencji człowieka w środowisko naturalne, konsekwencje tych oddziaływań, zdolność przetrwania gatunków w zmieniającym się klimacie oraz zagadnienie wpływu zaawansowanej technologii klimatyzacji na świat wytworów pracy ludzkiej, efektów twórczej pracy artysty przy ich „naturalnej” niemożliwości samoistnego przystosowania.
Kamil Kuskowski problem aklimatyzacji podjął w sposób ironiczny. Pokazał „topniejący obraz”. Wskazał na możliwość destrukcji, unicestwienia kultury materialnej, tej najbliższej artyście – zamkniętej w salach wystawienniczych galerii czy muzeów. Kuskowski zrealizował instalację imitującą malarski obraz sztalugowy, którego dominantę stanowi płaska, o jednolitym, intensywnym natężeniu barwy, monochromatyczna powierzchnia, pozbawiona przedstawieniowości, oczyszczona z napięć kompozycyjnych. Przekraczając złotą ramę ograniczającą formę obrazu, nie scaloną z jego płaszczyzną, widz przedostaje się do jego wnętrza, gdzie podlega wrażeniu aklimatyzacji sztucznie wytworzonego chłodu. Dopełnieniem jest projekcja topniejącego obrazu.
Klara Beck pokazała na różnoformatowych, czarno-białych fotografiach ogród zoologiczny – sztucznie wytworzoną formę natury, która umożliwia przetrwanie, aklimatyzację różnych gatunków zwierząt. Przystosowują się one do imitacji naturalnych warunków, czego widzem jest człowiek. Aklimatyzacja natury jest ambiwalentna: może doprowadzić do unicestwienia środowiska naturalnego, a może utrzymać przy życiu to, co zagrożone, bowiem w sztucznych warunkach ogrodu zoologicznego następują narodziny nowych osobników, chroniąc gatunki przed całkowitym wyginięciem. Pozostaje otwarte pytanie, jaka jest rola i przyszłość człowieka w takim świecie.
Powrót
Artyści problem ten rozstrzygnęli na dwóch polach, stosując różny język wypowiedzi artystycznej. Poruszona została kwestia ingerencji człowieka w środowisko naturalne, konsekwencje tych oddziaływań, zdolność przetrwania gatunków w zmieniającym się klimacie oraz zagadnienie wpływu zaawansowanej technologii klimatyzacji na świat wytworów pracy ludzkiej, efektów twórczej pracy artysty przy ich „naturalnej” niemożliwości samoistnego przystosowania.
Kamil Kuskowski problem aklimatyzacji podjął w sposób ironiczny. Pokazał „topniejący obraz”. Wskazał na możliwość destrukcji, unicestwienia kultury materialnej, tej najbliższej artyście – zamkniętej w salach wystawienniczych galerii czy muzeów. Kuskowski zrealizował instalację imitującą malarski obraz sztalugowy, którego dominantę stanowi płaska, o jednolitym, intensywnym natężeniu barwy, monochromatyczna powierzchnia, pozbawiona przedstawieniowości, oczyszczona z napięć kompozycyjnych. Przekraczając złotą ramę ograniczającą formę obrazu, nie scaloną z jego płaszczyzną, widz przedostaje się do jego wnętrza, gdzie podlega wrażeniu aklimatyzacji sztucznie wytworzonego chłodu. Dopełnieniem jest projekcja topniejącego obrazu.
Klara Beck pokazała na różnoformatowych, czarno-białych fotografiach ogród zoologiczny – sztucznie wytworzoną formę natury, która umożliwia przetrwanie, aklimatyzację różnych gatunków zwierząt. Przystosowują się one do imitacji naturalnych warunków, czego widzem jest człowiek. Aklimatyzacja natury jest ambiwalentna: może doprowadzić do unicestwienia środowiska naturalnego, a może utrzymać przy życiu to, co zagrożone, bowiem w sztucznych warunkach ogrodu zoologicznego następują narodziny nowych osobników, chroniąc gatunki przed całkowitym wyginięciem. Pozostaje otwarte pytanie, jaka jest rola i przyszłość człowieka w takim świecie.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
