Krzysztof Kiwerski - Zaćmienia
Wernisaż: 2012-03-24 17:00:00
24 marca we wrocławskiej Galerii Platon odbył się wernisaż wystawy krakowskiego artysty – Krzysztofa Kiwerskiego. Na wystawie pt. Zaćmienia zaprezentowano trzydzieści płócien pochodzących z różnych serii malarskich artysty: Zaćmienia, W drodze na.. , Gadu Gadu oraz Ekscelencje. Należy zauważyć, że prace te różnią się między sobą pod względem stylistycznym, a także tematycznym – co jednak nie przeszkadza w całościowym odbiorze wystawy.
Ekspozycja została zaplanowana w stosunkowo spójny sposób, tak by żaden z cykli nie został rozbity, a jednocześnie - na ile to możliwe - korespondował z inną grupą prac. To, co w sposób szczególny rzuca się w oczy to zabawa formą i konwencją. Kiwerski ukazuje nam, że siedemnastowieczny obraz-wzór może stać się inspiracją czy właściwie punktem wyjścia do nowej ekspresji. Wystawa jawi się pewną zagadką, bez rozwiązania której nie jesteśmy w stanie poprawnie wskazać właściwego tropu do ich zrozumienia. Nie wczytując się w tekst wprowadzający, faktycznie można uznać, że wystawa jest po prostu prezentacją prac powielających działania barkowego mistrza – Georges'a de la Tour'a - jednak wgryzając się w temat można zauważyć, że w całej grupie zgromadzonych w Galerii Platon prac artysta puszcza do nas oko, bawiąc się konwencją, stosując pastisz.
Zauważalny szczególnie w cyklu Zaćmienia, tradycyjny sposób malowania oraz temat - nierzadko zaczerpnięty z motywów biblijnych – w spójny, aczkolwiek zaskakujący sposób istnieje obok współczesnych atrybutów typu: I-Pod czy gniazdko kontaktowe. Na płótnach tych odnajdziemy pokutującą Marię Magdalenę, Trzy Marie czy Żonę Hioba tak mocno kojarzących się z płótnami de la Tour'a – jednakże ukazanych w nowej już konwencji i zmierzających do innych przesłanek.
Chyba najbardziej odbiegających od pozostałych obrazów jest seria Ekscelencje, ukazująca pojedyncze, fantazyjne postaci kojarzące się z industrialnym, komputerowym światem. Precyzyjne, linearnie malowane obrazy przykuwają swoją nienaturalnością kształtów oraz stosunkowo posępną i poważną atmosferą.
Wystawa jest ciekawą prezentacją malarskich prac artysty, który na co dzień jest profesorem sztuk plastycznych w Pracowni Obrazowania Elektronicznego w Katedrze Fotografii i Intermediów na Wydziale Grafiki oraz kierownikiem Pracowni Sztuki Animacji Katedry Intermediów na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP . Prace jego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Szczecinie, Muzeum Miasta Łodzi, Ministerstwa Kultury i Sztuki w Warszawie, Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Krakowa, Galerii BWA w Krakowie, Białymstoku oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.
Powrót
Ekspozycja została zaplanowana w stosunkowo spójny sposób, tak by żaden z cykli nie został rozbity, a jednocześnie - na ile to możliwe - korespondował z inną grupą prac. To, co w sposób szczególny rzuca się w oczy to zabawa formą i konwencją. Kiwerski ukazuje nam, że siedemnastowieczny obraz-wzór może stać się inspiracją czy właściwie punktem wyjścia do nowej ekspresji. Wystawa jawi się pewną zagadką, bez rozwiązania której nie jesteśmy w stanie poprawnie wskazać właściwego tropu do ich zrozumienia. Nie wczytując się w tekst wprowadzający, faktycznie można uznać, że wystawa jest po prostu prezentacją prac powielających działania barkowego mistrza – Georges'a de la Tour'a - jednak wgryzając się w temat można zauważyć, że w całej grupie zgromadzonych w Galerii Platon prac artysta puszcza do nas oko, bawiąc się konwencją, stosując pastisz.
Zauważalny szczególnie w cyklu Zaćmienia, tradycyjny sposób malowania oraz temat - nierzadko zaczerpnięty z motywów biblijnych – w spójny, aczkolwiek zaskakujący sposób istnieje obok współczesnych atrybutów typu: I-Pod czy gniazdko kontaktowe. Na płótnach tych odnajdziemy pokutującą Marię Magdalenę, Trzy Marie czy Żonę Hioba tak mocno kojarzących się z płótnami de la Tour'a – jednakże ukazanych w nowej już konwencji i zmierzających do innych przesłanek.
Chyba najbardziej odbiegających od pozostałych obrazów jest seria Ekscelencje, ukazująca pojedyncze, fantazyjne postaci kojarzące się z industrialnym, komputerowym światem. Precyzyjne, linearnie malowane obrazy przykuwają swoją nienaturalnością kształtów oraz stosunkowo posępną i poważną atmosferą.
Wystawa jest ciekawą prezentacją malarskich prac artysty, który na co dzień jest profesorem sztuk plastycznych w Pracowni Obrazowania Elektronicznego w Katedrze Fotografii i Intermediów na Wydziale Grafiki oraz kierownikiem Pracowni Sztuki Animacji Katedry Intermediów na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP . Prace jego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Szczecinie, Muzeum Miasta Łodzi, Ministerstwa Kultury i Sztuki w Warszawie, Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Krakowa, Galerii BWA w Krakowie, Białymstoku oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
