Krzysztof Skain May - Galeria Stara Prochownia

Galeria w Starej Prochowni prezentuje wystawę prac artysty, który debiutował w tym miejscu ponad ćwierć wieku temu. Krzysztof Skain May, bo o nim mowa, swoją pierwszą wystawę w Prochowni miał w 1975 roku. Teraz powraca z najnowszym cyklem swoich prac pt. "Nie daj się smutkowi według Baśni Andersena"

Po swoim debiucie w 1975 roku Krzysztof Skain May został zauważony przez kolekcjonera polskiej sztuki Ludwiga Zimerera, który włączył jego prace do swojej kolekcji. Prace artysty znajdują się także w kolekcji Franco Spinosi w Szwajcarii oraz u A.W.Erdle w Kolonii, oraz u Wandy Gasperowicz w Rzymie.
Lata osiemdziesiąte, to w biografii artystycznej Skain Maya okres współpracy z niezależną sceną muzyczną i muzykami. Pisał teksty piosenek, projektował okładki płyt i budował scenografie koncertowe. Współpracował także z czasopismami i telewizją.
W roku 1986 zaprojektował swój pierwszy plakat teatralny do sztuki "Która godzina" Zygmunta Wojciechowskiego w Teatrze Dramatycznym i w ten sposób zapoczątkował współpracę z teatrami. Od roku 1987 zrealizował prawie 40 projektów scenografii, głównie na potrzeby spektakli dla dzieci.

Właśnie w ten sposób zetknął się z bajkami Hansa Chrystiana Andersena i rozpoczął ich czytanie na nowo. Baśnie duńskiego pisarza należą do kanonu dziecięcych lektur. Każdy z nas zna "Dziewczynkę z zapałkami", "Królową śniegu", "Calineczkę" i wiele innych historii. Jednak zazwyczaj są one tylko wspomnieniem z dzieciństwa. Krzysztof Skain May odkrył, że baśnie Andersena to literatura nie tylko dla najmłodszych. "Pisząc językiem łatwym, potocznym i zabawnym zwracał się do dzieci ukrytych w dorosłym człowieku dorosłym przesłaniem (…) Teraz ja próbuję po odkryciu użyteczności jego baśni, wypełnić doświadczenie H. Ch. Andersena dosłownie, ponieważ jestem malarzem, scenografem teatralnym i czuję braterstwo mojego malowania z jego pisaniem." - pisze o swojej twórczości inspirowanej baśniami.

Na wystawie w Galerii Stara Prochownia Krzysztof Skain May pokazuje ilustracje do baśni Andersena, które nie są sentymentalnym powrotem do świata dzieciństwa. Malowane na papierze lub płótnach zdjętych z blejtramu oraz opatrzone cytatami, ilustrują kolejne historie.
Obrazy przesiąknięte są atmosferą baśni Andersena - czasami wesołych, czasami smutnych, pełnych ironii ale też powagi. Sugerują, że dorośli, jeżeli tylko zechcą, zobaczą w tych historiach znacznie więcej niż kiedyś, kiedy zetknęli się z nimi po raz pierwszy.

Wybrane prace:

Nota biograficzna:

Krzysztof Skain May, debiutował w 1975 r. w Warszawie w Starej Prochowni. Niedługo potem odkrył go kolekcjoner
polskiej sztuki Ludwig Zimerer i włączył do swojej kolekcji, a po jego śmierci żona Karina kontynuowała kolekcjonowanie. Prace znajdują się też w kolekcji Franco Spinosi w Szwajcarii oraz u A.W.Erdle w Kolonii, u Wandy Gasperowicz w Rzymie.
Lata 80-te to rozwój współpracy ze światem muzycznym i muzykami. W 1979 r. zaczął pisać teksty dla grupy TNT, w 1983 poznał w Galerii Brama kapelę Katarynki XX wieku i Kontrola W. W 1984r. White Intelectualiste, w latach 1985 -89 współpracował z Kapelą Kosmetyki Mrs Pinki, Wańka Wstańka and The Ludojades, Balcan Electrique, Zaczarowany Ołówek, w 1992-92 Dzieci w Szoku. Współpraca polegała na budowie scenografii koncertowych, robieniu happeningów malowanych -dartych-palonych w czasie imprez rockowych. W tym samym czasie budował scenografię imprez muzycznych w Warszawie „Jesień Mokotowska”, „Poza kontrolą”, „Rock Fronty”, no i oczywiście „Zadymy”. W Jarocinie parokrotnie bywał jako muzyk, malarz, scenograf.
W latach 1987-89 robił scenografię programu muzycznego Telewizji Polskiej NON STOP KOLOR. Projektuje okładki płyt, kaset, plakaty, ilustracje, książki, programy. Ilustrował i redagował graficznie gazety : „Non Stop”, „Mój Świat”, „Na Przełaj”, „Mała Ulicznica”, „Mać Pariadka”, „Sztandar Młodych”, „Przegląd”, „Ulica Wszystkich Świętych”, „Czarny Krzyż”, „A-Tak”, „Alter”, „Leń”, „Rozbrat”, „B1”, „Alter Ego”, przez 10 lat (1993-2002) „Kalendarz Szalonego Małolata”.
W 1986 r. zrobił po raz pierwszy plakat teatralny do sztuki „Która Godzina” Zygmunta Wojciechowskiego – Teatr Dramatyczny w Warszawie. Tak rozpoczął współpracę z teatrami realizując blisko 40 spektakli w różnej formie. XX wiek zakończył w spółce amerykańskiej Kids Play projektując i budując z architektami Centrum Zabaw dla Dzieci w Gdańsku i w Warszawie. Oprócz projektów przestrzeni wykonywał malarstwo ścienne i aranżację wnętrz. XXI wiek rozpoczął aranżacją wnętrz mieszkalnych, sklepów, domów, dyskotek, pubów, pizzerii, przedszkoli itp.

Wystawa czynna do 22 marca 2006
________________________________
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl

Galeria prac

Powrót

Galeria Stara Prochownia
Boleść 2 00-259 Warszawa
tel: 22 277 06 01
fax: 22 277 06 04

Info@scek.pl
scek.pl

Godziny otwarcia:
13.00-20.00

Indeks artysty

MAY Krzysztof SKAIN

Debiutował w 1975 r. w Warszawie w Starej Prochowni. Niedługo potem odkrył go kolekcjoner polskiej sztuki Ludwig Zimerer i włączył do swojej kolekcji, a po jego śmierci żona Karina kontynuowała kolekcjonowanie. Prace znajdują się też w kolekcji Franco Spinosi w Szwajcarii oraz u A.W.Erdle w Kolonii, u Wandy Gasperowicz w Rzymie.
Lata 80-te to rozwój współpracy ze światem muzycznym i muzykami. W 1979 r. zaczął pisać teksty dla grupy TNT, w 1983 poznał w Galerii Brama kapelę Katarynki XX wieku i Kontrola W. W 1984r. White Intelectualiste, w latach 1985 -89 współpracował z Kapelą Kosmetyki Mrs Pinki, Wańka Wstańka and The Ludojades, Balcan Electrique, Zaczarowany Ołówek, w 1992-92 Dzieci w Szoku. Współpraca polegała na budowie scenografii koncertowych, robieniu happeningów malowanych -dartych-palonych w czasie imprez rockowych. W tym samym czasie budował scenografię imprez muzycznych w Warszawie „Jesień Mokotowska”, „Poza kontrolą”, „Rock Fronty”, no i oczywiście „Zadymy”. W Jarocinie parokrotnie bywał jako muzyk, malarz, scenograf.
W latach 1987-89 robił scenografię programu muzycznego Telewizji Polskiej NON STOP KOLOR. Projektuje okładki płyt, kaset, plakaty, ilustracje, książki, programy. Ilustrował i redagował graficznie gazety : „Non Stop”, „Mój Świat”, „Na Przełaj”, „Mała Ulicznica”, „Mać Pariadka”, „Sztandar Młodych”, „Przegląd”, „Ulica Wszystkich Świętych”, „Czarny Krzyż”, „A-Tak”, „Alter”, „Leń”, „Rozbrat”, „B1”, „Alter Ego”, przez 10 lat (1993-2002) „Kalendarz Szalonego Małolata”.
W 1986 r. zrobił po raz pierwszy plakat teatralny do sztuki „Która Godzina” Zygmunta Wojciechowskiego – Teatr Dramatyczny w Warszawie. Tak rozpoczął współpracę z teatrami realizując blisko 40 spektakli w różnej formie. XX wiek zakończył w spółce amerykańskiej Kids Play projektując i budując z architektami Centrum Zabaw dla Dzieci w Gdańsku i w Warszawie. Oprócz projektów przestrzeni wykonywał malarstwo ścienne i aranżację wnętrz. XXI wiek rozpoczął aranżacją wnętrz mieszkalnych, sklepów, domów, dyskotek, pubów, pizzerii, przedszkoli itp.