Lena Subota - Malarstwo i grafika - Galeria Bellotto

Wśród komercyjnych galerii niewiele jest takich z kompetentnymi kuratorami. Jedną z nich niewątpliwie jest galeria Belotto. Tam można mieć pewność, co do jakości wystawianej sztuki. Wśród wystaw, zawsze dobrych, zdarzają się jednak i te wyjątkowe. Taką bez wątpienia jest aktualna – prezentująca twórczość Leny Suboty. 

Niezwykle oryginalna jest zarówno tematyka, jak i technika wybrana przez tę artystkę, zdecydowanie wykraczające poza kanony. Tworzy piórkiem, ale trudno mówić o jednorodności stylistycznej, gdyż każda praca zawiera również elementy wykonane zupełnie innymi materiałami. Grafiki Suboty są eklektyczne. Poprzez kompilację (nie przypadkową, lecz dokładnie przemyślaną) różnych gatunków, stylów, epok i kultur Subota tworzy nową, magiczną rzeczywistość. Kaligraficzność i fantasmagoryczność prac uwidaczniają fascynację sztuką bizantyjską, ale Subocie nieobca jest również umiejętność tworzenia portretów tak realistycznych, jak te mistrzów holenderskich. Świat, który przedstawia jest delikatny, subtelny, ulotny. 

Najczęstszymi bohaterami jej prac są kobiety. Ukazane są jako eteryczne istoty. Ich portret, wraz z tłem pełnym arabesków, egzotycznych ornamentów, harmonijnych linii i barw, stanowi esencję jakiegoś życia, które reprezentuje dana postać. Wśród kobiecych postaci przedstawianych przez Subote są zarówno wiotkie modelki, bywalczynie kawiarni z lat ’20, starożytne boginki jak i kobiety-cyrkowcy. To, że możemy rozpoznać rodowód owych postaci skontrastowane ze sposobem ujęcia ich ciał – wydłużonych i nierealistycznych wprowadza do prac charakterystyczny dualizm. Umiejscawia je na granicy fantastyki. 

Drugim bohaterem prac Suboty jest miasto. W tych pracach charakterystyczne jest wyolbrzymienie przestrzeni. Na płótnie mieści się o wiele więcej, niż można dostrzec w jednym czasie i przestrzeni. Symboliczne przedmioty dają możliwość wielokrotnej interpretacji oraz nadają tym miejskim krajobrazom pozór dziwaczności. 
Z prac Leny Suboty wyłania się skondensowana wizja świata skomplikowanego, pełnego sprzeczności, urokliwego, ale podszytego smutkiem. 
Na wernisażu mieliśmy przyjemność wysłuchać utworu skrzypcowego w wykonaniu córki artystki – Julii.