Leszek Bartkiewicz i Mateusz Sikora w Galerii NIZIO

Od 30 stycznia w znakomitej i niezwyczajnej Nizio Design International Gallery można oglądać malarstwo, grafiki i rysunki Leszka Bartkiewicza oraz rzeźby Mateusza Sikory.
Dość nowatorski pomysł jednoczesnego zaprezentowania malarstwa i rzeźby niezwiązanych ze sobą artystów, przypomina swoja formą wystawę Kamila Sipowicza, na której artysta prezentował swoje rzeźby i obrazy - szkice do nich. To, co nie dziwi w przypadku jednego artysty, staje się pewnym ewenementem, kiedy chodzi o dwóch artystów.
Między rzeźbami Mateusza Sikory i obrazami Leszka Bartkiewicza istnieje niezaprzeczalne pokrewieństwo. Wynika ono z podobnego traktowania sylwetki ludzkiej jako nośnika ekspresji artystycznej - deformacji ciała ludzkiego, aby nagiąć jego formę do istoty. 
 
Poprzez swoją intensywną materialność, nieodwołalność figury, rzeźba jest dużo silniejszym medium. Rzeźby bez tytułu wnikają we wnętrze oglądającego, tam osadzają się i budują swoje znaczenie. Zawsze zawierają fragmenty ludzkiego ciała, najczęściej twarz, która nie wystarcza, żeby określić naturę istnienia, skrzydła - elementy ptasie i smocze - silnie archetypiczne, utrzymujące kreatury w przestrzeni pomiędzy górą a dołem, między dobrem a złem, w ziemskim czyśćcu, gdzie mieszają się realności Boscha, Giacomettiego, Sikory i każdego z nas.
 



 
Obrazy Leszka Bartkiewicza przedstawiają sylwetki ludzkie zbudowane z intensywnych plam barwnych i czarnej kreski, często w masce pierrota na czystym płótnie lub geometrycznym tle. Kompozycje są uproszczone i syntetyczne, o oryginalnej ikonografii i intrygujących nawiązaniach artystycznych. Tematem jest sytuacja uwikłania człowieka w świat, w życie, w siebie samego, w kulturę i w konteksty. To uwikłanie jest czymś formalnym, materialnym, dającym się zwizualizować, ale wynikającym z duchowości. Uwikłanie jest granicą, a każdy obraz przekroczeniem granicy. Artysta zdaje się nie ufać pięknym przedstawieniom człowieka, akceptując i obnażając jego prawdziwą kondycję: niską, marną, zdegradowaną współcześnie. Jednak nie jest to ostateczny kształt człowieka. Leszek Bartkiewicz nie maluje świata, w którym człowiek byłby nieobecny, nie maluje człowieka, w którym byłby świat, maluje to, co dzieje się na rozdrożach, na styku, na granicy, tam gdzie odbywa się stawanie każdego z nas. 
  
 
  
Jest to bardzo ważna wystawa. Nizio Gallery, działająca w Warszawie od stosunkowo krótkiego czasu, już stała się bardzo ważnym ośrodkiem artystycznym, umożliwiającym istotne spotkania i dialogi. Szeroka działalność i zainteresowania Mirosława Nizio, jego perspektywa i horyzonty pozwoliły stworzyć istotne, unikatowe miejsce w warszawskiej rzeczywistości. 
 

      
 Wybrane prace:
 

    
 
Wystawa czynna do 21 marca 2004
 
   
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl