Maciek Duchowski - LOW-FI
Wernisaż: 2010-03-03 18:00:00
Już po raz drugi Galeria Promocyjna w Warszawie prezentuje prace Maćka Duchowskiego. Na wystawie zatytułowanej LOW-FI można zobaczyć ciekawy projekt składający się ze zdjęć obrazów telewizyjnych.
Duchowski w swojej twórczości ukazuje przedmioty użytku codziennego, szukając w nich głębszej wartości. Tym razem artysta skupił się na telewizorze. Przedmiocie, który w obecnych czasach stał się częścią naszego życia.
Termin low-fi używany jest w odniesieniu do muzyki i dźwięku i oznacza dosłownie niską wierność przy ich odtwarzaniu. Duchowski zdecydował się na użycie tego zabiegu ponieważ jak mówi: „Moment gdy robię fotografię obrazu telewizyjnego jest momentem gdy jego treść staje się przeszłością. Low-fi jest również kontrpropozycją dla telewizyjnego obrazu, który jawi się jako wypolerowany i wyczyszczony (high-fi), “przygotowany dla widza”, pozbawiony elementu zaskoczenia i przypadku, co znacznie ogranicza możliwości jego przekazu i stoi w sprzeczności z rzeczywistością która jest dużo bardziej nieuporządkowana”.
Artysta podkreśla, iż interesuje go szczegół, fragment budujący całość. Dlatego też na wystawie można zobaczyć salę wręcz całkowicie pokrytą wycinkami przedstawiającymi utrwalone aparatem fotograficznym obrazy telewizyjne. Na ich powierzchnię artysta nałożył artystyczny komentarz w postaci rysunku, będącego formą interpretacji danego wyobrażenia.
Duchowski przyrównuje swoje prace do ludzkiej pamięci, która według niego działa jak low-fi – pewne wspomnienia ulegają zamazaniu, inne pozornie nieistotne pamiętamy bardzo dokładnie. Dlatego też artysta powiększył cyfrowo niektóre ze swoich prac i umieścił je w ramach. Te prace przedstawione zostały w drugiej sali Galerii. Chciał on tym samym wyróżnić je spośród innych prac, a zarazem przyjrzeć się im dokładnej, by na nowo móc je w pełni zinterpretować.
Artysta pragnie aby widz po obejrzeniu wystawy sam dokonał podobnego zabiegu, ale jak mówi : „tylko od wyobraźni zależy czy będzie można wykorzystać możliwości kryjące się w tym przekazie, odzyskać epizody-obrazy i umieścić je w jakimś znaczącym położeniu. Chodzi o to aby to nowe położenie i nowa konfiguracja różniły się od początkowego sensu, aby ujawniały coś wcześniej nie zauważonego, bądź wnosiły nową wartość”.
Powrót
Duchowski w swojej twórczości ukazuje przedmioty użytku codziennego, szukając w nich głębszej wartości. Tym razem artysta skupił się na telewizorze. Przedmiocie, który w obecnych czasach stał się częścią naszego życia.
Termin low-fi używany jest w odniesieniu do muzyki i dźwięku i oznacza dosłownie niską wierność przy ich odtwarzaniu. Duchowski zdecydował się na użycie tego zabiegu ponieważ jak mówi: „Moment gdy robię fotografię obrazu telewizyjnego jest momentem gdy jego treść staje się przeszłością. Low-fi jest również kontrpropozycją dla telewizyjnego obrazu, który jawi się jako wypolerowany i wyczyszczony (high-fi), “przygotowany dla widza”, pozbawiony elementu zaskoczenia i przypadku, co znacznie ogranicza możliwości jego przekazu i stoi w sprzeczności z rzeczywistością która jest dużo bardziej nieuporządkowana”.
Artysta podkreśla, iż interesuje go szczegół, fragment budujący całość. Dlatego też na wystawie można zobaczyć salę wręcz całkowicie pokrytą wycinkami przedstawiającymi utrwalone aparatem fotograficznym obrazy telewizyjne. Na ich powierzchnię artysta nałożył artystyczny komentarz w postaci rysunku, będącego formą interpretacji danego wyobrażenia.
Duchowski przyrównuje swoje prace do ludzkiej pamięci, która według niego działa jak low-fi – pewne wspomnienia ulegają zamazaniu, inne pozornie nieistotne pamiętamy bardzo dokładnie. Dlatego też artysta powiększył cyfrowo niektóre ze swoich prac i umieścił je w ramach. Te prace przedstawione zostały w drugiej sali Galerii. Chciał on tym samym wyróżnić je spośród innych prac, a zarazem przyjrzeć się im dokładnej, by na nowo móc je w pełni zinterpretować.
Artysta pragnie aby widz po obejrzeniu wystawy sam dokonał podobnego zabiegu, ale jak mówi : „tylko od wyobraźni zależy czy będzie można wykorzystać możliwości kryjące się w tym przekazie, odzyskać epizody-obrazy i umieścić je w jakimś znaczącym położeniu. Chodzi o to aby to nowe położenie i nowa konfiguracja różniły się od początkowego sensu, aby ujawniały coś wcześniej nie zauważonego, bądź wnosiły nową wartość”.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
