Marek Kwiatkowski - wystawa malarstwa w TPSP

Dnia 3 czerwca 2002 w galerii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie odbył się wernisaż prac Marka Kwiatkowskiego.
 
Wystawa malarstwa profesora Marka Kwiatkowskiego w galerii TPSP jest okazją do poznania twórczości artystycznej zasłużonego opiekuna polskich zabytków. Profesor wystawia bardzo rzadko i niezbyt chętnie, nie jest profesjonalnym malarzem, nie kończył studiów akademickich w tym zakresie - za co, jak sam mówi - Bogu dziękuje. Dzięki temu nie uległ żadnym "izmom", a malowanie traktuje z wewnętrznej potrzeby ducha, jako formę odbieranego przez siebie otoczenia - natury i kultury. Malowanie sprawia mu - jak sam mówi - ogromną radość, maluje z natury przyrodę i architekturę. Prezentowane na wystawie obrazy nigdy nie były wystawiane. Pochodzą z ostatnich lat, choć są tu też prace wcześniejsze. 

Z właściwą sobie swadą i poczuciem humoru profesor skomentował i określił swoją twórczość: 
"… Jestem epigonem. Moje malarstwo pochodzi z XIX wieku. Sztuki XX wieku nie cierpię, a XXI - jeszcze bardziej"

W katalogu wystawy autor prac napisał: 
"…Nie mam szkoły, nie jestem sławny, mało wystawiam, maluję jednak od lat. Sprawiam tym radość sobie, a może i tym, co się nie znają, afirmując świat poza nimi, ten FIZYCZNY. Inni szukają tłumacza -interpretatora odczuć własnych, nie twórcy. Śladem dziewiętnastowiecznych "naiwniaków' udaję się w PLENER.
Co za szczęście! A że osąd niewolników mody (przecież samej się niekreującej) może być nieprzychylny, czy to takie ważne u schyłku życia zabarwionego oglądaniem muzeów, łąk, obłoków i konarów z liśćmi lub bez. Nie mam tremy ujawniając wzruszenia osobiste, czyli to, co namalowałem. Sam się sobie dziwię, że to takie spokojne, choć tyle we mnie czerni."

 
 ________________________________________________________________

Marek Kwiatkowski - urodził się w 1930 r w Caen we Francji. Po ukończeniu liceum im. Józefa Poniatowskiego wstąpił na Wydział Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów rozpoczął pracę w Muzeum Narodowym jako asystent profesora Stanisława Lorentza. W 1960 roku został kustoszem Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich .W budynku Starej Pomarańczarni utworzył największą w kraju Galerię Rzeźby Polskiej. Zorganizował w odbudowanej Królikarni Muzeum im. Ksawerego Dunikowskiego. Był pierwszym kuratorem odbudowanego Zamku Królewskiego w Warszawie. Twórca i współautor wielu projektów konserwatorskich i muzealnych, autor setek prac naukowych. Ostatnio zaangażował się w ratowanie ostatnich zabytków drewnianej kultury architektonicznej. Utworzył prywatne Muzeum Architektury Drewnianej Regionu Siedleckiego, w którego skład wchodzi obecnie kilkanaście obiektów. Malarstwo jest jego pasją. Maluje najczęściej realistyczne krajobrazy Mazowsza. Wystawia rzadko.

 
Wystawa jest czynna do 14 czerwca 2002 r. 
 
Relacja przygotowana przez Artinfo