Marian Gardziński - Malarstwo; Michał Gardziński - Rzeźba
Wystawa rodzinna ojca i syna: Mariana i Michała Gardzińskich. Marian tworzący przede wszystkim rzeźbę, tym razem jednak postanowił zaprezentować, być może w opozycji do syna, także rzeźbiarza, prace malarskie.
Swoje obrazy wykonuje w technice olejnej i akwareli. Jego prace wpisują się wyraźnie w nurt surrealizmu. Bez wątpienia też nie są autorowi obce inspiracje pejzażem, czasem dość egzotycznym, oraz twórczością Zdzisława Beksińskiego. Koloryt malarstwa Gardzińskiego oparty na uspokojonych zestrojeniach brązów skontrastowanych z plamami czerwieni, czerni i żółci, tworzy szczególnie niepokojące napięcia, świadomie wykorzystywane przez malarza. Poprzez nie autor chce wpływać na widza i przekazać mu swój odbiór rzeczywistości, odbiór daleki od optymizmu.
Twórczość rzeźbiarska Michała Gardzińskiego jest bardzo wielowątkowa. Dotyczy to zarówno stosowanych technik i materiałów, jak i estetyk. Gardziński pracuje w kamieniu, metalu i ceramice. Odlewa, wypala i rzeźbi w opornym tworzywie. Estetykę kolejnych przedstawień często narzuca plastyczność materiału. Kamienne prace tworzone przez Gardzińskiego są inspirowane idolami kultur pierwotnych i twórczością Henry'ego Moora. Twórczość ceramiczna i prace w metalu są bardzo ażurowe, finezyjne i optycznie lekkie, tak jakby autor brał w tych łatwiejszych w obróbce materiałach odwet za opór kamienia. W nich widać także wpływy ludowej ceramiki, pierwotnego lepienia, które u Gardzińskiego podporządkowane są funkcji zdobniczej, choć pierwotnie przede wszystkim miały przeznaczenie utylitarne.
Na uwagę zasługuje bardzo staranne rozplanowanie i zaaranżowanie wystawy. Dialog, w jaki wchodzą rzeźby i malarstwo, dobrze służy wyrazowi wystawy jako całości. Klarowność ekspozycji, możliwość odczytywania prac rzeźbiarskich z różnych perspektyw, staranne oświetlenie, sprzyjają prawidłowemu odbiorowi prezentowanych prac.
Powrót
Swoje obrazy wykonuje w technice olejnej i akwareli. Jego prace wpisują się wyraźnie w nurt surrealizmu. Bez wątpienia też nie są autorowi obce inspiracje pejzażem, czasem dość egzotycznym, oraz twórczością Zdzisława Beksińskiego. Koloryt malarstwa Gardzińskiego oparty na uspokojonych zestrojeniach brązów skontrastowanych z plamami czerwieni, czerni i żółci, tworzy szczególnie niepokojące napięcia, świadomie wykorzystywane przez malarza. Poprzez nie autor chce wpływać na widza i przekazać mu swój odbiór rzeczywistości, odbiór daleki od optymizmu.
Twórczość rzeźbiarska Michała Gardzińskiego jest bardzo wielowątkowa. Dotyczy to zarówno stosowanych technik i materiałów, jak i estetyk. Gardziński pracuje w kamieniu, metalu i ceramice. Odlewa, wypala i rzeźbi w opornym tworzywie. Estetykę kolejnych przedstawień często narzuca plastyczność materiału. Kamienne prace tworzone przez Gardzińskiego są inspirowane idolami kultur pierwotnych i twórczością Henry'ego Moora. Twórczość ceramiczna i prace w metalu są bardzo ażurowe, finezyjne i optycznie lekkie, tak jakby autor brał w tych łatwiejszych w obróbce materiałach odwet za opór kamienia. W nich widać także wpływy ludowej ceramiki, pierwotnego lepienia, które u Gardzińskiego podporządkowane są funkcji zdobniczej, choć pierwotnie przede wszystkim miały przeznaczenie utylitarne.
Na uwagę zasługuje bardzo staranne rozplanowanie i zaaranżowanie wystawy. Dialog, w jaki wchodzą rzeźby i malarstwo, dobrze służy wyrazowi wystawy jako całości. Klarowność ekspozycji, możliwość odczytywania prac rzeźbiarskich z różnych perspektyw, staranne oświetlenie, sprzyjają prawidłowemu odbiorowi prezentowanych prac.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
