Paulina Lignar - malarstwo - Galeria Nova

Wystawione prace Pauliny Lignar odchodzą od nurtu „hopperowskiego”; bliżej im raczej do konceptualizmu. Na gładkim tle umieściła kolorowe wiatraki, które poprzez ukryte w nich znaczenia, zadają mnóstwo pytań i uchylają drzwi prywatnej galerii wspomnień.

Artystka koncentruje swą uwagę na zagadnieniu ruchu. Jego przedstawianie jest odwiecznym wyzwaniem dla artystów - często starali się oni znaleźć jeden właściwy sposób jego sygnalizacji, tworząc nawet, jak to było u futurystów, podporządkowaną mu konwencję malarską. Paulina Lignar prezentuje nam trzy rodzaje ruchu, trzy historie zmagania się ruchu z materią malarską. Papierowe wiatraki na gładkim tle - ruch zatrzymany kordonkiem i koralikiem. Wiatraki na tle nieba, choć przytwierdzone do płótna, zdają się porywać obraz ku górze. 
Obrazy Pauliny Lignar przyciągają uwagę, pozwalają zobaczyć więcej, niż widzimy na co dzień.

Paulina Lignar o swoim projekcie pisze: „Moje wiatraki zrobione są z papieru. Te na małych, wielobarwnych płótnach z różnobarwnych papierów do pakowania prezentów. Dlaczego? Wiąże się to oczywiście z człowiekiem. Jak każdy się domyśla lubimy być zaskakiwani prezentami przeróżnymi, tak jak i my jesteśmy różni. Każdy ma odmienną osobowość, odmienny temperament. A tło jest odbiciem, całego wielostronnego świata. I taka moja tego symbolika. Duże płótno - na tle nieba wiatraki w przestrzeni, na drucie, też kolorowe. Tym razem z gładkiego papieru. Więc odwrotnie. Rozumiem to tak: bywa, że rzeczywistość wydaje nam się odzwierciedleniem naszych pragnień, czyli jeżeli sobie coś zamarzymy, to w miarę możliwości to stwarzamy na przykład miasta i ich zawartości. Wtedy my jesteśmy tymi kolorowymi wiatrakami, twórcami. Ale bywa też odwrotnie, że to rzeczywistość nas zaskakuje, czasami zupełnie tragicznie, jak różne katastrofy i nie jest wtedy stabilna jak byśmy tego chcieli. Wtedy to tło jest kolorowe, monochromatyczne i pełne wybrzuszeń barwnych. Wymienność. Raz my, raz natura. Raz natura, raz my”.