Stanisław Żółtowski i Romuald Oramus - malarstwo

Najnowsza wystawa w Domu Artysty Plastyka to prezentacja prac dwóch wybitnych artystów, obydwu będących profesorami ASP: malarstwa i grafik Romualda Oramusa oraz malarstwa Stanisława Żółtowskiego zatytułowanej Symbole.
Obrazy Oramusa z cyklu Rytuały codzienności noszą w sobie monumentalizm bryły i plam koloru. Duże płaszczyzny płócien podzielone są na mniejsze prostokąty i kwadraty będące jakby oknami w budynku naprzeciwko, przez które można zobaczyć co robią mieszkający tam ludzie. 


Voyeurystyczna koncepcja i inspiracja obrazów owocuje ciekawymi efektami. Sylwetki ludzkie są nienaturalne, jakby ciosane z bryły, przypominające PRL-owskie pomniki i płaskorzeźby znane każdemu mieszkańcowi Warszawy, chociażby MdMu. Akcentowana jest sztuczność codzienności, wyobcowanie ludzi z wykonywanych przez nich czynności, ale także pewna doza zabawności, czy śmieszności naszego życia. Forma postaci ludzkich na obrazach Oramusa jest tak ciężka, przyziemna, że od razu jest jasne, że ta codzienność, w której uczestniczą ludzie o takich ciałach jest niezmienialna. Obserwator jest gdzie indziej, więc może jego świat jest inny.
 
 
 
Ciekawym elementem jest synchroniczne widzenie kilku sytuacji, tworzące spektrum różnorodności ludzkich doświadczeń w tej samej chwili. Autor umieszcza na swoich obrazach i grafikach często symbole, znaki epoki, aluzje do trendów, czy przymuszeń, którymi opanowane i sterowane są umysły ludzi. Niepokój budzą postaci ubrane w stroje zupełnie nie pasujące do kontekstu, np. ćwiczący fitness w stroju biskupa. Z takich pęknięć w obrazach Oramusa przeziera groza codzienności.
 
  
  
Malarstwo Stanisława Żółtowskiego jest zupełnie inne. Jego obrazy zdają się być ujęciem malarstwa w perspektywie historycznej - noszą piętno nowatorskich stylów malarskich XX wieku. Niektóre kompozycje wyrastają wprost z taszyzmu, inne są jakby echem obrazów w wielu płaszczyznach, awangardy, obecny jest koloryzm, symbolizm, abstrakcjonizm, linearyzm... 
Jest to malarstwo, w którym nie ma podanych jednoznacznie treści, nie ma uniwersalnych symboli dających klucz do rozszyfrowania. Rytm, kolorystyka, zderzenia, formy przekazują rzeczywistość nie mającą kształtów przedmiotów, transmitują treść jako wrażenia.
Wystawa zdaje się być refleksją nad korzeniami polskiego malarstwa i jest niejako antidotum na postmodernizm. 

 
  
  
 
 
_______________________________
 

      
 
 Wybrane prace - Stanisław Żółtowski:
 

 
   
 Nota biograficzna:

      
   
Stanisław Żółtowski - ur. 1914r. w Wieruszowie nad Prosną. Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego w historycznym gmachu ASP na Powiślu, w którym po latach, jako pedagog kontynuował tradycję uczelni. Stypendysta Miasta Stołecznego Warszawy (1934-37). W 1944r. znalazł się jako Powstaniec Warszawski kilkaset metrów od swojej uczelni. Przeżył zagładę dzielnicy. Stracił wówczas cały dorobek twórczy, prace przygotowane do dyplomu. W 1948r. uzyskał go w pracowni prof. Felicjana Kowarskiego oraz prof. Jana Cybisa. W latach 1950-84 pedagog, profesor warszawskiej Akademii. Członek Titulaire Correspondant (1967), następnie Conseiller of the Cultural International Arts Guild (1968) w Monte Carlo. Udział w kilkuset wystawach zbiorowych polskich i obcych, prace artysty wzbogacają wiele zbiorów muzealnych i prywatnych w kraju i zagranicą.

      
 Wybrane prace - Romuald Oramus:
 

 
   
 Nota biograficzna:

        
 
Romuald Oramus - ur. w Krakowie 1953. studia na Wydziale Malarstwa w krakowskiej ASP w latach 1974-79. dyplom w pracowni prof. A. Marczyńskiego. Aneks z wklęsłodruku w pracowni prof. M. Wejmana. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową, w której zrealizował sześć cykli tematycznych: 
Czas zatrzymany /1981-84/, Uczta /1983-84/, Rytuały / 1982-84/, Pompa Funebris /1985/, Bachanalie /1987-90/, Fitness Club /1998-99/. 
Pracownik dydaktyczny w Instytucie Wychowania Plastycznego WSP w Krakowie, na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
 
 
 
  
 

    
Wystawa czynna do 29 lutego 2004
   
   
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl