Tadeusz Szpunar - Galeria Senatorska

Galeria Senatorska zaprosiła na kolejną wystawę. Tym razem prezentacja jest przypomnieniem mniej znanej, pochodzącej z lat 50., 60. i 70. twórczości, wybitnego rzeźbiarza Tadeusza Szpunara. Ekspozycję, której współorganizatorem jest krakowska Galeria Connaisseur, można było oglądać wcześniej w Muzeum Śląskim w Katowicach oraz Galerii dylag.pl w Krakowie. 

Twórczość Tadeusza Szpunara jest tyleż interesująca, co mało znana. Absolwent krakowskiej ASP uczył się u Xawerego Dunikowskiego, Stanisława Popławskiego i Jonasza Sterna. Początkowo największy wpływ wywarł na niego Dunikowski, co widać w rzeźbach z lat 50. Później jego kompozycje stały się bardziej śmiałe i nowoczesne. Do figuracji tylko nawiązywały, przechodząc do form abstrakcyjnych. Jego kompozycje „obrazopodobne” z lat 60. i 70. w znacznym stopniu rezygnowały z rzeźbiarskiej przestrzenności, na rzecz rozgrywania działań plastycznych na płaszczyźnie. Jest to próba zacierania różnicy pomiędzy rzeźbą i malarstwem. To także wynik fascynacji relacjami geometrycznymi. Interesowały go napięcia pomiędzy formą, materiałem i kolorem, które śledził na polu geometrii. W kompozycjach „obrazopodobnych” używał różnych tworzyw: drewna polichromowanego, płótna i różnych rodzajów blach, wyzyskując je jako komponenty barwników. Ich stosowanie przynosiło subtelne efekty światłocieniowe oraz fakturalne. Eksperymenty Szpunara z tego okresu okazały się ogromnie oryginalne. 

Prezentowane w Galerii Senatorskiej rzeźby to wolnostojące inspirowane postacią lub torsem człowieka oraz abstrakcyjne geometryczne reliefy. W syntetycznych "Głowach" i "Torsach" artysta nie tworzy portretu określonej osoby, ale w rozmaite układy form, zbliżone do umownych znaków, wyrażające nastrój. W rzeźbach "obrazopodobnych", na plan pierwszy wysuwa się fascynacja artysty właściwościami brył i figur geometrycznych.