Włodzimierz Pawlak - Linia barwna - Galeria Milano

Nazwisko Włodzimierz Pawlak budzi automatyczne skojarzenie z Ryszardem Grzybem, Pawłem Kowalewskim, Jarosławem Modzelewskim, Markiem Sobczykiem i Ryszardem Woźniakiem, czyli legendarną GRUPPĄ zainicjowaną przez nich na początku lat 80. Twórczość GRUPPY stanowiła rodzaj rozrachunku z czasami i dorobkiem PRL-u oraz stanu wojennego. Żart, ironia były wyrazem wrażliwości artystów wobec ówczesnych wydarzeń społecznych i politycznych.

Po 1987 roku Pawlak, którego odrębność stylistyczna była wyraźna już w czasie wspólnych działań z GRUPPĄ, zaczął indywidualnie tworzyć cykle "Historia koloru" i "Tablice dydaktyczne", zawierające historię malarstwa XX wieku. Po tym cyklu Pawlak radykalnie zmienił styl. Od 1989 do dziś tworzy "Dzienniki" - jednorodne formalnie (są to ślady kresek rytych w świeżej farbie) i niefiguratywnych. Od tamtego czasu Pawlak tworzy również rzeźby/kolaże składane z tubek zużytej farby, zestruganych ołówków, zaschniętych pędzli, puszek po farbie itp. 

W początku lat 90. powstała seria obrazów o bieli, z których ideą jest spowinowacony aktualny cykl "Linia barwna". Są to obrazy o maksymalnej oszczędności formy, złożone tylko z białego gruntu i naniesionych na niego niebieskich linii pigmentu. Ich tematem jest filozoficzno-estetyczne poszukiwanie istoty barwy. Twórczość Pawlaka, podobnie jak Strzemińskiego, któremu wielokrotnie oddawał hołd jest żywotnie związana z rozważaniami teoretycznymi. Artysta opublikował m.in. "Notatki pośmiertne", "Wprowadzenie do bieli", "Przestrzeń logiczna obrazu". Niedługo ukażą się "Rozważania nad rozumieniem właściwości barwy" komentujące cykl "Linia barwna".