Włodzimierz Pawlak - Przestrzeń logiczna obrazu

13 października 2003r. w Galerii Piekary w Poznaniu miało miejsce otwarcie wystawy prac Włodzimierza Pawlaka. Prezentowane na niej obrazy pochodzą z cyklu „Przestrzeń logiczna obrazu”, nawiązujące do obrazów z serii „Tablic dydaktycznych”.W obrazach tych artysta nawiązuje dialog z tradycją sztuki XX-wieku, w szczególności z dziedzictwem konstruktywizmu (prace Malewicza, Kobro, Strzeminskiego i Stażewskiego). Istotnym uzupełnieniem prezentowanej wystawy są wydane przez Galerię Piekary teoretyczne rozważania W.Pawlaka o istocie malarstwa i jego odbioru. 686 lapidarnych konstatacji wraz z kilkunastoma obrazami z cyklu „Przestrzeń logiczna obrazu” wzajemnie się uzupełniają, stanowiąc istotny głos w dyskusji o miejscu sztuk wizualnych we współczesnej kulturze i sytuacji artysty we współczesnym świecie.
 
 
 

      
 Wybrane prace:
 

  
 Nota biograficzna:

      
 
Włodzimierz Pawlak urodził się w Korytowie koło Żyrardowa w 1957 roku. Studia na wydziale malarstwa warszawskiej ASP rozpoczął w roku 1980, wcześniej uczestnicząc w zajęciach w pracowni Rajmunda Ziemskiego jako wolny słuchacz. Dyplom uzyskał w roku 1985 i jako asystent-stażysta w pracowni malarstwa Łukasz Korolkiewicza pozostał na uczelni. Będąc współtwórcą działającej w latach 80-tych Gruppy, jak również współredagującym pismo „Oj dobrze już” regularnie uczestniczył w kończących się wystawami akcjach wspólnego malowania. Działalność artystów związanych z Gruppą stanowiła rodzaj malarskiego rozrachunku z zastaną rzeczywistością, pozwalała zdystansować się wobec aktualnych wydarzeń, jak również wobec obowiązującej wersji historii najnowszej. Po rozpadzie Gruppy artysta kontynuuje własna drogę twórczą, tworząc miedzy innymi prezentowany na wystawie „Na wolności/w końcu” (Staatliche Kunthalle w Baden-Baden w 1990 r.) obraz „Polacy formują flagę narodową” oraz cykle: Historia koloru (galeria Arsenał, Białystok, 1992) oraz Tablice dydaktyczne (galeria SARP, Warszawa, 1990). W swej twórczości Włodzimierz Pawlak odnosi się do XX-wiecznych sposobów obrazowania, ze szczególnym uwzględnieniem artystycznych dokonań Kazimierza Malewicza oraz Władysława Strzemińskiego. Inspiracja ta staje się pretekstem do anegdotycznego przytaczania faktów z życia artystów, stanowi również punkt wyjścia do własnych przemyśleń i rozważań na temat problemów malarskich. Od roku 1999, jako adiunkt kontynuuje pracę w katedrze ogólnoplastycznej na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego warszawskiej ASP.

    
Relacja nadesłana przez Galerię Piekary