Wojciech Ćwiertniewicz - wystawa malarstwa

Prawie dwa lata temu przedstawialiśmy prace Wojciecha Ćwiertniewicza wystawiane w krakowskiej Otwartej Pracowni. Teraz jego obrazy można oglądać znów w tym samym miejscu.

Zarówno od tematu, jak i sposobu malowania artysta w tym czasie nie odszedł. Temat jest zatem ten sam, jednak w nieco innym wydaniu. Wydanie to dotyczy przede wszystkim innych modeli, których na płótnach ujął Ćwiertniewicz. Niektórzy może pamiętają, że spora ilość jego prac przedstawiała nagich mężczyzn, ukazanych w pełnej krasie. Ciała nie są idealizowane, tak jak i sylwetki. Różowoblade stapiają się z białym tłem. Jak chcą niektórzy - po prostu „mięcho”. Portretowane osoby to bliżsi lub dalsi znajomi artysty, znający się między sobą dobrze, lub prawie wcale. Dwa lata temu Ćwiertniewicz twierdził, że ludzie nie lubią patrzeć na taką nagość, i że szczególnie oburzający jest widok genitaliów, które są taką samą częścią ciała jak np. nos. Podobnie jak literaci, reżyserzy, używa pewnych „aktorów”, żeby wyrazić siebie i uczyć patrzenia na siebie w taki sposób, w jaki patrzymy na te obrazy. Nagie ciała nie są piękne, ale wcale nie mają być piękne. Skończyły się czasy XIX wieku, kiedy bulwersujący temat, jakim były akty nagich modelek, łagodziła nieco ich uroda, sztucznie „oswajając” temat i wpływając na jego akceptację.
 
Podobne akty artysta malował już dawniej. Następnie od nich odszedł, poświęcając się głównie abstrakcji. Czasem mocne kolorystycznie, niekiedy znów blade, doprowadziły do powstania serii malowanych olejem na kartkach papieru kółek. Po paru latach Ćwiertniewicz zarzucił jednak „kulę” i powrócił do figuratywności. W 1998 r. pisał: „Znużony abstrakcją, (...) cały dzień myślę o obrazach sprzed 15 lat. Chcę do nich wrócić?”. Powrócił do nich, ale z „kulami” się nie rozstał. Otwarta Pracownia prezentuje też ten aspekt jego twórczości.