Wystawa kuratorów WFSP’2006 - Galeria Schody

Wernisaż wystawy prezentującej prace kuratorek Warszawskiego Festiwalu Sztuk Pięknych - trzech malarek: Aliny Bloch, Ewy Miazek i Majki Orzęckiej stał się pretekstem do podsumowania tegorocznego Festiwalu, podsumowania robionego trochę zaocznie, gdyż większość festiwalowych imprez jest w toku, a niektóre nawet jeszcze nie zostały otwarte. Niemniej w Schodach pojawiło się niezwykle liczne grono artystów, widzów i sympatyków Festiwalu, którzy nie mogli pomieścić się w niezbyt dużej przestrzeni galerii, automatycznie przenosząc część wernisażowych rozmów na podwórze. Tego wieczoru w Schodach spotkali się praktycznie wszyscy, którzy przyczynili się do realizacji kolejnej edycji Festiwalu: przedstawiciele władz, sponsorzy, laureaci konkursu, galerzyści. Był to symboliczny wyraz sympatii i podziękowanie przekazane kuratorkom za pracą włożoną w kolejną edycję tej ciekawej imprezy. 

Prezentowane na wystawie prace właściwie obejrzeć można było dopiero dnia następnego. Tłum gości na wernisażu wykluczał ich należytą kontemplację. Wszystkie autorki są absolwentkami warszawskiej ASP i należą do tego samego pokolenia. Każda z nich wyraża się w innej stylistyce, ma odmienny temperament twórczy i inaczej postrzega otaczającą rzeczywistość. 

Alina Bloch ograniczyła swoją prezentację do jednego obiektu. Ponieważ zajmuje się przede wszystkim malarstwem na jedwabiu, zaprezentowała tę część swojej twórczości, budując przestrzenną instalacje z luźno spływających z sufitu, ulotnych pasów barwionej, jedwabnej materii. Specyficzne zestawienia kolorystyczne poszczególnych brytów jedwabiu - raz nasyconych, kiedy indziej rozmytych - różnie odbieranych w zależności od wybranego konta patrzenia, potęgują wrażenie ruchu całej kompozycji i wyjątkowej lekkości, wręcz ulotności całości. Jej transparentność nadaje jej pozór życia, grając za każdym razem inaczej w zmiennym oświetleniu. 

Ewa Miazek postanowiła w niewielkim wnętrzu pokazać niewielkie prace. Zestaw kilkunastu miniatur robił wrażenie reporterskiej opowieści o podróżach. Wrażenie to zgodne jest z upodobaniami i źródłem inspiracji autorki, wszędobylskiej globtroterki, która w kontaktach z różnymi kulturami, egzotycznym pejzażem, oryginalnymi smakami, ale i tajemniczością polskich wiosek, buduje świat swoich obrazów. Nasyca je niezwykłymi kolorami, wyzyskując atuty rzadko spotykanych zestawień barwnych, czasami kontrastowych, czasami subtelnych, a czasem srebrnych i złotych. 

Majka Orzęcka łączy w swej twórczości całkowicie swobodne traktowanie materii malarskiej z dużym temperamentem. Jej prace cechuje spontaniczna ekspresja i duża emocjonalność. Dynamiczne płótna zwracają uwagę siłą wyrazu i mocnymi akcentami barwnymi, w oparciu o które buduje całość kompozycji.