Zbigniew Chrostek - Zapis światła
Wernisaż: 2009-01-31 18:00:00
Malarstwo Zbigniewa Chrostka przypomina fotografię. Artysta utrwala mijające chwile – pejzaż ze statkiem, samochód, biegnącą dziewczynkę, ośnieżone drzewa.
Nasuwa się skojarzenie z kadrem filmowym. Wydaje się , ze dziewczynka za chwilę zamknie drzwi do domu, a fale rozbiją się o brzeg, statek zniknie za horyzontem, do auta podejdzie jego właściciel.
Płótna malowane są z dużym skupieniem, nie ma tu miejsca na przypadek. Kompozycje są doskonale przemyślane i wyważone, podobnie jak u Edwarda Hoppera.
Jego obrazy są tajemnicze. Często brak na nich ludzi, jego bohaterami są fragmenty domu, okna, ściany. W pejzażach dominuje światło. Np. w obrazie z sosnami jest wieczór. Przeważają duże puste płaszczyzny, czarna ściana domu, z którą kontrastuje ośnieżony krajobraz, oświetlony latarniami.
Są to proste opowieści. Nie ma wydumanych tematów i skomplikowanych zabiegów malarskich. Podobnie jak w malarstwie impresjonistów Chrostek skupia się na świetle i temperaturze towarzyszącej każdemu z utrwalonych przez niego zdarzeń. Światło, pogoda jest niemym obserwatorem tych historii. Podobnie jak przedmioty uczestniczy ono w wydarzeniach.
Na kontraście światła i cienia malarz buduje całą dramaturgię obrazu, staje się on też punktem centralnym, wokół którego porządkuje się kompozycja.
Może nawet nie o poszczególne historie tutaj chodzi, a właśnie o światło. Taki jest też tytuł wystawy „Zapis światła”.
Powrót
Nasuwa się skojarzenie z kadrem filmowym. Wydaje się , ze dziewczynka za chwilę zamknie drzwi do domu, a fale rozbiją się o brzeg, statek zniknie za horyzontem, do auta podejdzie jego właściciel.
Płótna malowane są z dużym skupieniem, nie ma tu miejsca na przypadek. Kompozycje są doskonale przemyślane i wyważone, podobnie jak u Edwarda Hoppera.
Jego obrazy są tajemnicze. Często brak na nich ludzi, jego bohaterami są fragmenty domu, okna, ściany. W pejzażach dominuje światło. Np. w obrazie z sosnami jest wieczór. Przeważają duże puste płaszczyzny, czarna ściana domu, z którą kontrastuje ośnieżony krajobraz, oświetlony latarniami.
Są to proste opowieści. Nie ma wydumanych tematów i skomplikowanych zabiegów malarskich. Podobnie jak w malarstwie impresjonistów Chrostek skupia się na świetle i temperaturze towarzyszącej każdemu z utrwalonych przez niego zdarzeń. Światło, pogoda jest niemym obserwatorem tych historii. Podobnie jak przedmioty uczestniczy ono w wydarzeniach.
Na kontraście światła i cienia malarz buduje całą dramaturgię obrazu, staje się on też punktem centralnym, wokół którego porządkuje się kompozycja.
Może nawet nie o poszczególne historie tutaj chodzi, a właśnie o światło. Taki jest też tytuł wystawy „Zapis światła”.
Fotorelacja
Galeria prac
Powrót
