Zbysław Marek Maciejewski - Autoportret, niecierpliwość, ekstaza
Cytat, a zarazem swego rodzaju motto artysty Czuję siebie, czuję wiosnę, czuję życie otwiera prezentację prac Zbysława Marka Maciejewskiego, powstałych w latach 1970 - 1975, a więc bezpośrednio po ukończeniu krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Otwarciu wystawy, w warszawskiej galerii aTAK towarzyszyła premiera dwujęzycznego, ilustrowanego katalogu.
Na wystawie prezentowane są rysunki, szkice, obrazy będące odzwierciedleniem wczesnego oraz obfitującego w wiele dzieł, okresu w twórczości artysty, paradoksalnie najmniej znanego. Prace zgromadzone na wystawie pochodzą z kolekcji prywatnych i muzeów. Dzieła przedstawiają portrety przyjaciół, autoportrety, szkice do obrazów i gotowe, starannie przemyślane kompozycje malarskie. Widz może również obejrzeć film autorstwa Krystiana Lupy, przyjaciela Maciejewskiego. Dzięki obecności na wernisażu bliskich artyście osób, ich uczestnictwu w tworzeniu katalogu prac, obecności na rysunkach oraz obrazach, wystawa nabiera niemalże intymnego charakteru spotkania po latach, do którego odbiorca zostaje dopuszczony.
Oglądając wystawę, odbiorca ma możliwość, uczestniczyć w procesie twórczy, przyglądając się najpierw wielu szkicom, rysunkom, próbom stworzenia doskonałej kompozycji by potem móc zobaczyć efekt w postaci obrazu.
Maciejewski, podobnie jak jego akademicki nauczyciel Wacław Taranczewski, kontynuuje tradycje koloryzmu. Prace o żywych, jaskrawych barwach i niezwykłej świetlistości przyciągają widza. Skontrastowane z ciemnymi plamami, tłem tworzą barwne połyskujące refleksy w przestrzeni starannie zakomponowanego obrazu. Często zgeometryzowane postacie, niekiedy przypominające naiwne rysunki, gęsto wypełniają przestrzeń obrazu. W swojej twórczości Maciejewski, posługuje się groteską, zestawia fantastyczne wizerunki z rzeczywistością nadając nowy wyraz, znaczenie inspirującym go zdarzeniom, otoczeniu, ludziom.
Powrót
