Ryszard Kwiecień w Nautilusie i Pod Rejentem

Każde środowisko „plastyczne” w Polsce ma swoich zapomnianych artystów. Mimo, że ich dzieła zalegają w magazynach państwowych kolekcji, muzea nie przypominają ich twórczości. Może za mało ważne, a może potencjalne wystawy „nie mieszczą się w planach”. Istnieją jeszcze jednak w Polsce prywatne galerie, które podejmują zadanie przedstawienia dzieł tych osób, które miały wiele do powiedzenia, a o których zapomniano.

Obecnie w krakowskiej Galerii Pod Rejentem oraz w Salonie Antykwarycznym Nautilus pokazywane są prace nieżyjącego już Ryszarda Kwietnia.

Artysta znany był jako grafik, malarz i rysownik. Jednak dziedzina, w której uznawany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli to tkanina artystyczna. Jego nazwisko znajduje się we wszystkich poważnych leksykonach i opracowaniach omawiających rodzime osiągnięcie w tej branży. Jak mówi Stanisław Rodziński, „tkaniny Kwietnia, gęste i barwne, z odchodzącymi od centralnych płaszczyzn mackami-splotami, z wmontowanymi elementami ceramiki i szkła - były niemal prowokacją. (…) w środowisku krakowskim związanym z tkaniną Kwiecień stał się swoistym ewenementem. Był też jednym z niewielu mężczyzn, którzy podeszli do tkaniny jako do pola dynamicznych, twórczych poszukiwań”. Nadał im także własną, odautorską nazwę - „kastoploty” (nazwa jest „pochodną” od pseudonimu Kwietnia K-100, jaki podobno jeszcze w czasach szkolnych nadali mu koledzy).

Kwiecień tworzył także rzeźby. Komponował przedziwne totemy, fantastyczne stojaki, barwne, przestrzenne zwidy. Do ich wykonania używał plastycznych taśm, lin i odpadów silikonu. Łączył je z przedmiotami naszej codzienności. Widzimy w nich kosę, grabie, śruby, fragmenty mechanizmów, futerek. Elementy metalowe oplatał popularnym wówczas stilonem. Także rzeźbom nadał wymyśloną przez siebie nazwę - to „kastostilonowce”.

W malarstwie, zarówno na płótnie jak i na papierze, czerpał z inspiracji kubizmem, potem surrealizmem, by przejść wreszcie do zagadnień materii. W jego obrazach - kolażach widzimy śrubki, kapsle, naklejone metalowe blaszki, zasuszone głowy ryb, łuski. Ważna jest też faktura, której ekspresji dodawał efekt zmieszania kaszy manny z farbą. Często też płótna chlapał lub farbę z nich zdrapywał.

Prace na papierze łączą elementy malarstwa i grafiki. Także tu - po zamalowaniu papieru farbą - zdrapywał jej wierzchnią warstwę. Powierzchnię malarską zapełniał wieloma elementami; od rozrysowanych pajęczyn, czy maszyn i konstrukcji technicznych, po pejzaże industrialne. 

Dziś zarówno jego obrazy, grafikę, tkaniny, jak i rzeźby, oglądać możemy w Krakowie.