Ryszard Waśko - wystawa w Galerii Signum

Wystawa inauguruje działalność nowej galerii, która powstała z przekształcenia działającej prężnie od półtora roku w tym samym miejscu Galerii Fizek, w której dotychczas pokazano dziesięć wystaw.

Kierujący galerią Robert Fizek zwięźle określił zaistniałe zmiany: „Galeria Signum będzie jeszcze uważniej obserwować i pokazywać sztukę najnowszą - zmieni się natomiast styl i zakres jej działania. Galeria Signum będzie aktywna na arenie międzynarodowej, włączy się do międzynarodowego obiegu i handlu sztuką współczesną”. Jako pierwszy, w nowej galerii, przygotowano pokaz fotografii wielkoformatowych Ryszarda Waśko. 

"Cykl składa się z ośmiu wielkoformatowych, kolorowych fotografii (wydruków) przedstawiających domowe wnętrza, kuchnię, łazienkę, sypialnię, pokój do pracy itd., z ledwie zamarkowaną akcją. Elementem uruchamiającym akcję nie są obrazy, lecz teksty, wzorowane na filmowej liście dialogowej, a właściwie nasza medialnie ukształtowana wyobraźnia, która prawie natychmiast podpowiada nam sposób oglądu zdjęć - każe widzieć w nich zatrzymane klatki filmowe. 
Prawda fotografii zamienia się w fikcję. Zwyczajna, domowa przestrzeń zostaje przerzucona w inny wymiar - w świat filmowej fikcji, który wdziera się w nasze codzienne życie za sprawą mediów. „Co jest między nami?” (What’s between us), pyta bohaterka filmu wyświetlanego na ścianie pokoju. „Nic prócz kłamstw” (Nothing but lies), odpowiada ktoś, czyją odpowiedź znajdujemy na dole kadru/zdjęcia. Na ścianie widzimy dwa oprawione zdjęcia/kadry z filmu Kieślowskiego „Krótki film o zabijaniu”. Nad głową śpiącej dziewczyny wiszą fotosy gwiazd filmowych, Jamesa Deana, Marilyn Monroe, a także Dalaj Lamy, jednego z duchowych przywódców medialnej ekumeny. Włączony telewizor emituje program VIP, serwujący plotki z życia gwiazd show businessu. Filmowa postać stwierdza: „Zabił ją” (He killed her), na co ktoś spoza filmowej fikcji pyta: „Czy to jest twoje ostatnie słowo Marcinie? (Is this your last word Marcin?), a cały dialog toczy się ponad i bez wyraźnego związku z leżącą na podłodze kobietą. A może jest tu jakiś związek, skoro nawet stojąca samotnie na stole filiżanka kawy pyta, jak w filmie reklamowym: „Masz ochotę na filiżankę kawy?” (Would you like a cup of coffee?), a martwa natura z koszem jabłek i doniczkowym kwiatem snuje mroczną opowieść: „Nie pamiętam, co to było. Może martwa mysz, a może ptasie gniazdo?” (I don’t remember what it was. Maybe a dead mouse or a bird’s net?). Ludzie i przedmioty zagarnięte przez media, zmediatyzowane, tracące indywidualność, podporządkowane medialnej narracji. Czy to jest sekret, który Waśko chce nam wyjawić? Sekret, który w gruncie rzeczy nie jest żadnym sekretem ...
W cyklu „I am telling you a secret” Ryszard Waśko w przewrotny sposób posługuje się międzynarodowym językiem współczesnych mediów. Pod wpływem tego języka znika wszelka lokalność - jedynym, skądinąd przewrotnym śladem lokalności jest nawiązanie do Kieślowskiego. Wkraczamy w świat medialnej utopii, w świat zdeterytorializowany, w którym nie istnieje przestrzeń, ponieważ wszystko jest wszędzie. Musimy ten świat zaakceptować, bo jest to nasz świat. Nie my się zmieniliśmy, to świat wokół nas się zmienił. Media wywierają coraz większy wpływ na sztukę, a może już same stają się sztuką. 
A gdzie jest sekret? Sztuka jest sekretem. Sztuka jest sekretnym przekazem, którego treść nie jest oczywista, bo zawsze zależy od nas, od naszych doświadczeń i przemyśleń. Kiedy Les Levine rozlepił na stacjach nowojorskiego metra plakat przedstawiający młodą parę o orientalnym wyglądzie, wpatrującą się prosto w widza, a nad jej głową umieścił napis „We are not afraid” , to plakat ten mógł oznaczać, że młoda para nie boi się jutra, postępu, innych, ale nie musiał tego oznaczać; dla każdego widza mógł znaczyć coś innego, bo to była sztuka, a nie plakat reklamowy. „Dzieło sztuki powinno zawierać tajemnicę. Odpowiedź na tajemnicę dzieła pokazuje w jaki sposób pracuje umysł widza.” - komentował swoją pracę Levine. Komentarz ten można też odnieść do najnowszego cyklu Ryszarda Waśko."
(fragment tekstu prof. Grzegorza Dziamskiego ”Sztuka jest tajemnicą” z katalogu wystawy).